முல்லைப்பாட்டில் காணலாகும் மேலாண்மைச் செய்திகள்

மேலாண்மை என்பதை ‘‘மக்களை வைத்துச் செய்ய வேண்டியவற்றைச் செய்து முடிப்பது” என்று வரையறுக்கிறார் பார்கர் போலெட். வீரிச் கோண்ட்ஸ் என்ற அறிஞர் ‘‘மேலாண்மை என்பது நிறுவனம் அல்லது அமைப்பின் இலக்குகளை அடைய மனித வளம், பொருள்வளம் மற்றும் நிதிவளம் ஆகியவற்றைச் சிறப்பாக பயன்படுத்தும் வழிமுறை” என்று வரையறுக்கிறார். மக்களைக் கொண்டு ஓர் அமைப்பு தன் நோக்கத்தை வெற்றிகரமாக அடையும் செயல்திட்டம் மேலாண்மை என்ற பொதுக்கருத்தை இவ்விரு அறிஞர்களின் கருத்துகள் வழியாகப் பெறமுடிகிறது.

மேலைநாடுகளில் மேலாண்மை என்ற துறை வளர்ச்சி பெற்று ஏறக்குறைய நூற்று இருபத்தைந்து ஆண்டுகள் கடந்து விட்டன. இந்நிலையில் வளரும் நாடுகளுக்கு இம்மேலாண்மைத் தத்துவங்கள் பரவி அவையும் அத்தத்துவங்கள் வழி நிற்க முயலுகின்றன. இவற்றோடு பழமையான மொழிகளில், இலக்கியங்களில் பல மேலாண்மைக் கூறுகள் அமைந்துகிடப்பதை இன்றைக்கு அறியமுடிகிறது. குறிப்பாகத் தமிழ் இலக்கியங்களில் பல்வேறு மேலாண்மைச் சிந்தனைகள் விரவிக்கிடக்கின்றன. பண்டை இலக்கியமான சங்க இலக்கியங்களில் பல மேலாண்மைக் கருத்துகள் தெரிவிக்கப்பெற்றுள்ளன. அவற்றில் முல்லைப்பாட்டில் காணப்படும் மேலாண்மைக் கூறுகளை இக்கட்டுரை எடுத்துரைக்கின்றது.

முல்லைப்பாட்டு

போர் இலக்கியமாகத் திகழ்வது முல்லைப்பாட்டு ஆகும். போர் கருதி பிரிந்த தலைவனை எண்ணித் தலைவி வருத்தமுற்றுக் காத்திருக்கும் கற்பு முறைமையைக் காட்டுவது முல்லைப் பாட்டின் பாடுபொருள் ஆகும். இதனை எழுதியவர் நப்பூதனார். இவர் அகமரபினைப் பின்பற்றி முல்லைப்பாட்டினை எழுத வந்தாலும் அதனுடன் பல புற மரபுகளையும் இணைத்துப் படைத்துள்ளார். இப்புற மரபுகள் அரசன், அரசன் சார் பணியாளர்கள், அவர்கள் தம் இருக்கை, பணி போன்றனவற்றை வெளிப்படுத்துவனவாக அமைகின்றன. அகமரபும் புறமரபும் இணைந்த நிலையில் காணலாகும் முல்லைப்பாட்டில் இரு பாடுபொருள்களுக்குமான சமத்தன்மை நிலைப்படுத்தப்பெற்றுள்ளது.

முல்லைப்பாட்டினை மையமாக வைத்து அக்கால நிலையில் ஓர் அரசனின் பாடி வீடு எப்படி இருந்தது என்பதை உணர்ந்து கொள்ளமுடிகின்றது. மேலும் அரசனின் நிர்வாகம், போர் நடைமுறை முதலானவற்றையும் இவ்விலக்கியம் வழி அறியமுடிகிறது.

பாடி வீடு

பாடி வீடு என்பது அரசனும் மற்றோரும் படைஞரும் தங்குவதற்காக அமைக்கப்பெறும் வீடு ஆகும். ஓரளவு வசதிகள், கடுமையாக பாதுகாப்பு அரண் ஆகியன கொண்டு விரைவில் கட்டி முடிக்கப்படும் தன்மை வாய்ந்தது இந்தப் பாடிவீடு ஆகும். இதனைக் கட்டக் கட்டிடத் தொழிலாளர்கள் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை. மாறாக படைவீரர்களே இதனை வடிவமைப்பார்கள்.

பாடி வீடு அமையப் பெற்ற இடம் ஓர் ஆற்றின் கரையாக விளங்குகிறது. ஆற்றின் அருகில் இருக்கையை அமைப்பது என்பது முக்கியமான இட நிர்வாகச் சிறப்பாகும். இக்கரையைச் செதுக்கி, சமப்படுத்தி, புதர்களை ஒழங்குபடுத்தி, பிடவச் செடிகளை வீழ்த்தி இப்பாடிவீடு அமைக்கப்பெற்றது. இந்த இடத்தை முதலில் வேடர்கள் தம் இருப்பிடமாக வைத்து வேட்டை நடத்தி வந்துள்ளனர். இந்த இடத்தில் தற்போது பாடி என்ற பாசறை அமைக்கப்பெற்றுள்ளது. இந்தப் பாடி வீட்டிற்குப் பாதுகாவலாக முட்களை வளைத்துக் கட்டியுள்ளனர். இதனை முல்லைப்பாட்டு பின்வருமாறு குறிக்கிறது.

“கான்யாறு தழீஇய அகல்நெடும் புறவில்
சேணாறு பிடவமொடு பைம்புதல் எருக்கி
வேட்டுப்புழை அருப்பம் மாட்டிக் காட்ட
இடுமுள் புரிசை ஏமுற வளைஇப்
படுநீர்ப் புணரியிற் பரந்த பாடி” (முல்லைப்பாட்டு 24-28)
என்ற இந்த விவரிப்பு பாடி வீட்டின் அமைப்பினைக் காட்டுவதாக உள்ளது.
இந்தப் பாடிவீட்டைச் சுற்றிலும் அரண் அமைக்கப்பெற்றுள்ளது. பயன்படுத்த முடியாத நிலையில் உள்ள வில் போன்ற போர்க்கருவிகளை நட்டு, அவற்றில் கயிறுகளைக் கட்டி, அவற்றில் திரைகளைத் தொங்கவிட்டு அவ்வீடு அமைக்கப்பெற்றிருந்தது. நடுநடுவே வேல்கள், கேடயங்கள் நிறுத்தப்பெற்றிருக்கின்றன.

பாடிவீட்டின் பக்கங்களில் விளக்குகள் தொங்கவிடப்பெற்றுள்ளன. அரசன் பாடி வீட்டின் மையப் பகுதியில் பல வீரர்களின் இருக்கைகளுக்கு நடுவில் ஒரு கூடாரத்தில் தங்கி இருக்கிறான். அவன் தங்கியுள்ள அறை இரு பகுதிகளை உடையதாக உள்ளது.

அரசனின் இருக்கையை பாதுகாவலர்கள் காத்துவருகின்றர். அவர்கள் குதிரைச் சவுக்கினை இடுப்பில் கட்டியிருக்கின்றனர். அதன்மேல் சட்டை அணிந்துள்ளனர். இவர்கள் கண்ணும் கருத்துமாகக் காவல் பணியைச் செய்துவருகின்றனர். இவ்வளவு நயமுடையதாகப் பாடி வீடு அமைக்கப்பெற்றிருந்தது.

அரச சுற்றம்

அரசனைச் சுற்றிலும் பலர் குழுமியிருப்பர். நாடாக இருந்தால் அமைச்சர், எண்பேராயம், ஐம்பெருங்குழு ஆகியோர் இருப்பர். இது பாடி வீடு என்ற காரணத்தினால் பொழுதறிந்து கூறுவோர், யானை வீரர்கள், மெய்க்காப்பாளர்கள், காவலர்கள், தீபமிடும் பெண்கள் என்று பலரும் குழுமியுள்ளனர். இவர்களின் இயல்புகளும் முல்லைப்பாட்டில் சுட்டப்படுகின்றன.

இத்தகைய நிர்வாக முறைமை “வளங்களை நிர்வகித்தல்” (Allocation of resources) என்ற வகைமையின் பாற்படுகிறது. “இருக்கும் வளங்களுக்கும் அளவுண்டு. ஓரளவோ அல்லது குறைவாகவோ இருக்கும் வளங்களை, தலைவன் மிகச்சிறந்த பலன் தரும் வகையில் பங்கீடு செய்து வெவ்வேறு தேவைகளுக்குப் பயன்படுத்துவது வளங்களை நிர்வகித்தல் எனப்படுகிறது” (சோம. வள்ளியப்பன், எத்தனை மேலாண்மை சூட்சுமங்கள் எங்கள் கம்பனிடம்,ப. 77). புதிதாக வந்துப் பாடி வீடு அமைத்த இடத்தில் கிடைத்த வளங்களைத் தன் வசதிக்கேற்ப பயன்படுத்தி அரசன் நிர்வகித்துக் கொள்கிறான். நீர் இருக்கும் இடத்தில் பாடிவீடு அமைக்கிறான். அதன் மையத்தில் இருஅறைகள் கொண்ட தலைவனுக்கான இடமாக அமைத்துக்கொள்கிறான். மற்றவர்கள் சூழ்ந்திருக்க பாடி வீடு அமைக்கப்படுகிறது. உடைத்த போர்க்கருவிகள் உபயோகமற்றவை என வீசப்படாமல் அவற்றைக் கொண்டு அரண்களை அமைத்துக்கொண்டான். இதன் காரணமாக வளங்களை நிர்வகிக்கும் தன்மை சங்க காலத்தில் இருந்தது என்பது உறுதியாகின்றது.

“கல்தோய்த்து உடுத்த படிவப் பார்ப்பான்
முக்கோல் அசைநிலை கடுப்ப நற்போர்
ஓடாவல்வில் தூணி நாற்றிக்
கூடங் குத்திக் கயிறு வாங்கு இருக்கைப்
பூந்தலை குந்தம் குத்திக் கிடுகு நிரைத்து
வாங்குவில் அரணம் அரணம் ஆக” (முல்லைப்பாட்டு,37-43)
என்று உடைந்த பொருள்களை வைத்துப் பாடி வீடு அமைக்கப்பெற்ற முறைமை முல்லைப்பாட்டில் காட்டப்பெறுகிற:து. திருமணி விளக்கம் காட்டித் திண்ஞாண் எழினி வாங்கிய ஈரறைப் பள்ளி (முல்லைப்பாட்டு, 63-64) என்ற கவித்தொடர் மன்னன் இருந்த அறையின் சிறப்பினை; காட்டுகிறது. விளக்கு மன்னனின் சார்பு பெற்றதால் திருமணி விளக்காகின்றது. இவ்வகையில் இருப்பதைக் கொண்டு வசதிபட அமைத்துக்கொள்ளும் நடைமுறை இங்குப் பின்பற்றப்பெற்றுள்ளது என்பது தெரியவருகிறது.

அரசனின் தலைமைப்பண்புகள்

முல்லைப்பாட்டின் தலைவனாக விளங்கும் அரசன் தலைமைப் பண்பு மிக்கவனாக விளங்குகிறான்;. “தலைமை என்பது ஒரு பதவி அல்ல. அது ஒரு பொறுப்பு. தலைமைக்கு என்று சில தகுதிகள் உண்டு. நியமிக்கப்படுபவர்கள் முறைமையால் வந்த தலைவர்கள் ஆகிறார்கள். தானாக உருவாகிறவர்கள், மற்றவர்களால் தலைவராக ஏற்றுக் கொள்ளப்படுபவர்கள் முறைமை மீறி வந்தத் தலைவர்களாகின்றனர்” (முன்னது,ப. 25) என்று தலைவர்களுக்கான வகைமைகள் விளக்கப்படுகின்றன. முறைமையால் வந்த தலைவன் முல்லைப்பாட்டின் அரசன் ஆவான். ஆனால் அவன் தலைமுறை தலைமுறையாக அரச மரபினை அறிந்து வளர்ந்திருக்கிறான். இதன் காரணமாக அவனுக்குப் போர்க்காலத்தில் மேலாண்மையைச் செய்து கொள்ள முடிகின்றது.

“இலக்கு நிர்ணயிக்க, திட்டமிட, ஒருங்கிணைக்க, ஊக்கம் தர, வழி நடத்த, கட்டுப்படுத்த என்று ஒன்றுக்கு மேற்பட்டவர்கள் சேர்ந்து இருக்கும் இடங்களில் எல்லாம் தலைவர் தேவைப்படுவார்” (முன்னது, 24) என்று தலைவரின் தேவையை மேலாண்மை அறிஞர்கள் வரையறுக்கின்றனர். போர் நடத்த, போர் வீரர்களை ஒருங்கிணைக்க, போரின் வெற்றி, அழிவு போன்றவற்றைக் கணக்கிட அரசனின் தலைமைப்பண்பு உதவி செய்கின்றது.

ஒரு தலைவனுக்கு அழகு வேலைகளைப் பிரித்தளித்தல், ஜனநாயகப் பண்புடன் இருத்தல், தனித்து முடிவு எடுத்தல் என்பனவாகும். இப்பண்புகளைப் பெற்றவனாக முல்லைப்பாட்டின் தலைவன் அமைந்துள்ளான். வெற்றிக்குப் பல சொந்தக்காரர்கள். தோல்வி ஒரு அனாதை என்பது நிர்வாக வழக்கு. தோல்வி அல்லது வெற்றி நடந்துவிட்டபின் அது யாரால் ஏற்பட்டது என்பதைத் தன்னைத் தாண்டி யோசிப்பதுதான் இயல்பு இந்நிலையில் முல்லைப்பாட்டின் தலைவன் வெற்றி பெறுகிறான். வெற்றி பெற்றபின் அவன் அவ்வெற்றியைத் தொடர்ந்துப் பலவகைகளில் சிந்திக்கிறான். இதனை முல்லைப்பாட்டு வெளிப்படுத்துகிறது.

“மண்டமர் நசையொடு கண்படை பொறஅது
எடுத்தறி எஃகம் பாய்தலிற் புண் கூர்ந்து
பாம்பு பதைப்பன்ன பரூஉக்கை துமியத்
தேம்பாய் கண்ணி நல்வலந் திருத்திச்
சோறுவாய்த்து ஒழிந்தோர் உள்ளியும் தோல்துமிபு
வைந்நுனைப் பகழிமூழ்கலிற் செவிசாய்த்து
உண்ணாது உயங்கும் மா சிந்தித்தும்” (முல்லைப்பாட்டு- 67-74)
என்ற நிலையில் தலைவனின் சிந்தனை அமைகிறது. தலைவன் உறக்கம் வராமல் பஞ்சணையில் படுத்திருக்கிறான். அவனின் நினைவுகள் போர்க்கள நிகழ்ச்சிகளைச் சுற்றிச் சுற்றி வருகின்றன. வேல்களால் புண்பட்ட ஆண் யானைகளையும், தும்பிக்கை அறுபட்டுத் துயர்பட்ட பகைவரின் யானைகளையும் எண்ணி எண்ணி அவன் மனம் துன்பப்படுகிறது. மேலும் தன் இட்ட சோற்றுக்காகச் செஞ்சோற்றுக் கடன் தீர்க்க இறந்த படை வீரர்களை எண்ணியும் அரசனின் மனம் துன்பமடைந்தது. குதிரைகள் மேல் வேல்பட்ட காரணத்தால் அதன் வலியால் புல் உண்ணாமல் நிற்கும் குதிரைகள் அரசனின் மனதில் வருத்தத்தைத் தந்தன. இக்குறிப்புகள் அரசன் போரின் நினைவுகளினால் சூழப்பெற்றிருப்பதை வெளிப்படுத்துகிறது. அடுத்தநாள் திட்டமிடலுக்கு இந்நினைவுகள் அரசனுக்குத் துணைசெய்கின்றன.

அவனின் சிந்தனை கொண்ட மனத்தினைப் பின்வரும் கவியடிகள் படம் பிடித்து நிற்கின்றன.

“ஓருகை பள்ளி ஒற்றி ஒருகை
முடியொடு கடகம் சேர்த்தி நெடிது நினைந்து” (முல்லைப்பாட்டு 975-76)
என்ற அடிகள் அரசனது சிந்தனை நிலையை எடுத்துரைக்கின்றன. ஒருகையைத் தலையில் வைத்துக் கொண்டு ஒருகையை பஞ்சனையில் வைத்துச் சிந்தனை வயப்பட்டு அரசன் இருந்தான் என்று முல்லைப்பாட்டு கூறுகிறது. இரவுப் பொழுதில் அரசன் அன்றைய நடப்புகளை மீள்பார்வை செய்துள்ளான் என்பதை இப்பகுதி காட்டுகின்றது.

“பகைவர் சுட்டிய படைகொள் நோன்விரல்
நகைதாழ் கண்ணி நல்வலந்திருத்தி
அரசிருந்து பனிக்கும் முரசு முழங்கு பாசறை
இன்துயில் வதியுநன் காணாள் துயருழந்து” (முல்லைப்பாட்டு 75-80)
பகைவர் சுட்டிய படைகொள் நோன்விரல் என்பதே அடையப்பட வேண்டிய இலக்காகும். அதாவது தான் பகைவரை வெல்வேன் என்று சொன்ன சூளுரை அடையப் பட வேண்டிய இலக்காக நிர்ணயிக்கப்பெற்றுள்ளது. இதற்கான திட்டமிடலை அரசன் தொடங்கிவிட்டான். அதனை அடைவதற்கு அவன் நாள்தோறும் திட்டமிடுகிறான்.

இவ்வகையில் முல்லைப்பாட்டின் தலைவன் போர் என்ற தன் செயல்பாட்டினை தக்க முறையில் நடத்திச் செல்லும் திறன் வாய்ந்தவனாக உள்ளான்.

வீட்டையும் நிர்வகிப்பவன்

போர்க்களத்தையும், போர் வீரர்களையும் நிர்வகித்த முல்லைப்பாட்டின் அரசன் வீட்டையும் திறம்பட நிர்வகிப்பவனாக உள்ளான். இவனின் வருகையை எதிர்நோக்கித் தலைவி காத்திருக்கிறாள். கார்காலத்தில் வந்துவிடுவேன் என்று சொன்ன தலைவன் தன் சொல் பிழையாது சரியான காலத்திற்கு அரண்மனை திரும்புகிறான்.

“எதிர் செல் வெண்மழை பொழயும் திங்களின்
முதிர்காய் வள்ளியங் காடு பிறக்கும் ஒழியத்
துனைபரி துரக்கும் செலவினர்
வினை விளங்கு நெடுந்தேர் பூண்டமாவே” (முல்லைப்பாட்டு 100-103)
என்ற நிலையில் தலைவன் திரும்பி வரும் காட்சி முல்லைப்பாட்டில் காட்டப்பெறுகிறது. ஆறாக் காதலை உடைய தலைவி கடமை தவறாத தலைவன் இவர்களின் ஒப்பற்ற இணைவில் முல்லைப்பாட்டு இல்லறம் சிறக்கின்றது. சிறந்த திட்டமிடல், சிறந்த தலைமை, சிறந்த துணைமை என்ற நிலையில் நிர்வாகக் கூறுகளைக் கொண்ட தமிழ் இலக்கியமாக முல்லைப்பாட்டு விளங்குகிறது.