ஞாயிறு, டிசம்பர் 22, 2024

கோவிலூரின் கதை -11 சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப ஞான தேசிக சுவாமிகள் வரலாறு

 

கோவிலூரின் கதை -11

சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப ஞான தேசிக சுவாமிகள் வரலாறு

                                                முனைவர் மு.பழனியப்பன்

                                                தமிழ்த்துறைத் தலைவர்

                                                அரசு கலை மற்றும் அறிவியல் கல்லூரி

                                                திருவாடானை

 

கோவிலூர் மடாலயத்தின் பன்முக ஆற்றல்களும், கல்விப் பணி உயர்வுகளும், கோயில்கலைகளைக் காக்கும் அரிய பணிகளும், அரிய புத்தகங்களின் வெளியிட்டுப் பணிகளும்,  பல்வேறு கோயில்கள், மடங்களின் திருப்பணிகளும் செம்மையுற நடைபெற்ற காலம் என்பது சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப ஞான தேசிகரின் அருளாட்சிக் காலம்தான்.  சீர் வளர் சீர் முத்திராமலிங்க ஆண்டவர் ஞான தேசிக சுவாமிகளின் அருள் வாக்கான ‘‘எனக்குப் பின் வீரன் வருவான், பேரன் வருவான்’’  என்பதன்படி கோவிலூர் மடாலயத்திற்கு ஞான வள்ளலாக வந்து அமைந்தவர் சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப ஞான தேசிக சுவாமிகள் ஆவார்.

            பன்னிரண்டு என்ற எண் சிறப்பிற்குரியது. தமிழ் மொழியில் உயிர் எழுத்துகள் மொத்தம் பன்னிரண்டு. முருகனின் கரங்கள், தோள்கள், கைகள், கண்கள் ஆகிய அனைத்தும் தனித்தனியே பன்னிரண்டு. திருமுறைகள் பன்னிரண்டு. ஆழ்வார்கள் பன்னிருவர். ராசிகள் பன்னிரண்டு.  சோதிடக் கட்டங்கள் பன்னிரண்டு. இவ்வாறு பன்னிரண்டு என்ற எண் சிறப்பிற்குரியதாக விளங்குகிறது. கோவிலூர் மடாலயத்தின் வரலாற்றில் பன்னிரண்டாவது  ஞானகுருவாக விளங்கியவர் சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப ஞான தேசிக சுவாமிகள் ஆவார்.

            கோவிலூர்  முத்திராமலிங்க ஆண்டவரின் மகன் வழியில் ஆறாவது தலைமுறையில் பேரனாகத் தோன்றியவர் நாச்சியப்ப சுவாமிகள். இவர் பூர்வாசிரமத்தில் மானகிரியைச் சார்ந்த திரு சிதம்பரம், திருமதி சீதாலட்சுமி  ஆகியோரின் புதல்வராக 29-5-1923 ஆம் நாள் நாச்சியப்பர் அவதரித்தார்.தன் இளம் வயது கல்வியை மானகிரியில் உள்ள திண்ணைப் பள்ளியில் இவர் கற்றார். இதன்பின் காரைக்குடி மீனாட்சி சுந்தேரசுவரர் பள்ளியில் பள்ளிப்படிப்பினை நாச்சியப்ப சுவாமிகள் தொடர்ந்தார்.

            இதன்பின் நாச்சியப்ப சுவாமிகளின் கல்வி சென்னையில் பெசண்ட் நினைவுப் பள்ளியில் பயின்றார். இக்காலத்தில் கலைவித்தகர் திருமதி ருக்மணிதேவி அருண்டேல் அவர்களின் ஆதரவு இவருக்குக் கிடைக்கப்பெற்றது. இவ்வாதரவினால்  கல்லூரிப்படிப்பினையும் பெற்றார் நாச்சியப்பர். நாச்சியப்பரின் புதுமை எண்ணம், திட்டமிட்ட செயல்பாடு ஆகியன அவரை திருமதி ருக்மணி அருண்டேல் அவர்களின் பெருநம்பிக்கைக்கும், பெருமதிப்பிற்கும் உரியதாக ஆக்கியது. அவர் இவரை அயல்நாடுகளுக்கு அனுப்பி வைத்து நிழற்படக் கலை வல்லுநராக உயர்த்தினார். உலகப் புகழ் பெற்ற கோடாக் நிறுவனத்தில் நாச்சியப்பர் பணியாற்றி பல புது முயற்சிகளுக்கு வித்திட்டார். இதே நேரத்தில் லண்டன், நியுயார்க், டெட்ராய்ட் ஆகிய நகரங்களில் அரங்க ஒளியமைப்பு, மேடைக்கலை ஆகியன குறித்தும் அவற்றின் நுட்பங்கள் குறித்தும் கற்றுத்தேர்ந்தார்.  தாய்நாடு திரும்பிய நாச்சியப்பர், தன் தாய்வீடான கலாஷேத்திரா வளர்ச்சிக்குப் பெரிதும் பாடுபட்டார். கலாஷேத்திரா நிகழ்ச்சிகளுக்கு அரங்க வடிவமைப்பு, புகைப்படப் பதிவு, நிகழ்வு ஏற்பாடு போன்ற பல பணிகளுக்கு நாச்சியப்பர் உதவினார்.

 இக்காலத்தில் குழந்தைக்கல்விமுறைக்கு வித்திட்ட திருமதி மாண்டிச்சேரி அம்மையாரின் உதவியாளராக நாச்சியப்பர் அமைந்து அவரின் முயற்சிகளுக்குத் துணைபுரிந்தார். கலாச் சேத்திரா நிறுவனம் வழியாக மாண்டிச்சேரி அம்மையாரின் நூல்கள் வெளிவரக் காரணமாக அமைந்தவர் நாச்சியப்பர் ஆவார். கிடைத்தற்கரிய பொக்கிஷங்கனான மாண்டிச்சேரி அம்மையாரின் நூல்கள்  கலாஷேத்திராவின் வெளியீடுகளில் மிகப் புகழ் வாய்ந்தனவாகும். மேலும் நாச்சியப்பர் எடுத்த ருக்மணிதேவி அருண்டேலின்  அவர் குழுவின் நடன நாடகப் புகைப்படங்கள் மிக அரிய பொக்கிஷங்கள் ஆகும். இவை தற்போது கோவிலூர் மடாயலத்தில் பாதுகாக்கப்பெற்று வருகின்றன.

கலாஷேத்திரா குழுவுடன் உலகின் பல நாடுகளுக்குப் பயணம் செய்து வெற்றிகரமாக கலை நிகழ்ச்சிகளை நடத்த நாச்சியப்பர் உதவினார். திருமதி ருக்மணி தேவி அருண்டேலின் மறைவிற்குப் பின் நாச்சியப்பர் அமெரிக்காவில் பெரும்பாலும் தங்க நேர்ந்தது. அங்கு அவர் பல ஓவியர்களின் நட்பினைப் பெற்றார். அவர்களின் படைப்புகளை நூறு பிரதிகளாக உருவாக்கும் நேர்த்தி நாச்சியப்பருக்கு கைவந்த கலையானது. வரையப் பெற்ற ஓவியத்தைப் போன்றே புகைப்படங்களை  உருவாக்குவதில் கைதேர்ந்தவர் நாச்சியப்பர். புகைப்படத்தில் வண்ணச் சேர்க்கை, வண்ணப்பிரிப்பு ஆகியவற்றைச் செய்வதில்  அவருக்கு அவரே நிகரானவர். இவரின் புகைப்பட ஓவியம் பல மில்லியன் டாலர்களுக்கு விற்பனையானது. இவரின் புகைப்படத்திற்குத் தனித்த அடையாளம் உலக அளவில் கிடைத்தது. இதன்வழி  செல்வாக்கு மிக்கவராகவும் செல்வம் தழைத்தோங்கி வாழ்பவராகவும் நாச்சியப்பர் விளங்கினார்.

 இவரின் அனுமன் குறித்த நூலும், தஞ்சாவூர் பெரிய கோவில் ஓவியங்கள் அடங்கிய நூலும் இந்தியாவில் இவர் புகழைப் பரப்பின. தான் சேர்த்த செல்வங்கள் அனைத்தையும் தன் தாய்நாடான இந்தியாவில் பல நிலைகளில் நிலைப்படுத்தினார் நாச்சியப்பர்.

சேர்க்காத திரவியங்கள் இல்லை. சேர்க்காத புகழ் இல்லை என்று வாழ்ந்து வந்த நாச்சியப்பரின் வாழ்வில் ஞானப்பார்வையும் பட ஆரம்பித்தது.1975 ஆம் ஆண்டில் அதற்கான ஒரு அறிகுறியும் தென்பட்டது.  இவரின் நண்பர் பாலகிருஷ்ண சாஸ்திரிகள் என்பவர் நாச்சியப்பரை காஞ்சிபுரத்திற்கு இவரை அழைத்துச் சென்று காஞ்சி மாமுனிவர்  சந்திரசேகர சரசுவதி சுவாமிகளைச் சந்திக்க வைத்தார். அப்போது இவரிடம் பேசிய காஞ்சி மாமுனிவர் ‘‘ தாங்கள் …..நகரத்தார்…… கோவிலூரார் வீடு …… என்று குறிப்பிடுவதால் கோவிலூர் மடத்துடன் சம்பந்தம் வைத்துக் கொள்ளுங்கள் ”   என்று ஆசி வழங்கினார்.  இதனைக் கேட்ட நாச்சியப்பர் தனக்கும்  கோவிலூர் மடத்திற்கும் சம்பந்தம் ஏற்படுவது சாத்தியமா என்றே எண்ணினார்.

            காலங்கள் உருண்டோடின. தான் சேர்த்த செல்வத்தைத் தாய்நாட்டில் நல்ல வழியில் பயன்படுத்த வேண்டும் என்று நாச்சியப்பரின் உள்மனம்  கட்டளையிட்டது. இந்தக் கட்டளையை ஏற்று சென்னைக்கு அருகில் இந்தியன் இன்ஸ்டியுட்  ஆப் இண்டாலாஜி  என்ற நிறுவனத்தையும், சனாதன தர்ம பல்கலைக்கழகத்தையும்  நிறுவ அவர் முன்வந்தார்.  இதற்காக நானூறு ஏக்கர் பரப்பளவு கொண்ட இடத்தை வாங்கி இதனைத் தொடங்க ஆவன செய்தார். அந்நேரத்தில் இதன் திறப்புவிழாவிற்கு அப்போதைய கோவிலூர் மடாலய   சீர் வளர் சீர் காவி விசுவநாத சுவாமிகள் அழைத்து வரப்பெற்றார்.  இத்தொடக்க விழாவே  நாச்சியப்பரின் ஞான வாழ்வின் தொடகத்திற்கு அடிகோலியது.

            சீர் வளர் சீர் காசி விசுவநாத சுவாமிகளின் கனவில் திருநெல்லை அம்மன் தோன்றி அடுத்த பட்டமாக அமையத் தகுதியானவர் நாச்சியப்பர் என்று திருவருள் காட்டியது. இதனை மனத்துள் கொண்ட பதினொன்றாம் பட்டம்  மந்தன உயிலில் தனக்குப் பின் நாச்சியப்பரே  பட்டம் ஏற்கவேண்டும்  என்று பதிவு செய்தார். இப்பதிவே நாச்சியப்பரை பதினொன்றாம் பட்டம் திருநிறைவு அடைந்தபின் ஞான பீடத்தில்  ஏற்றி வைத்தது.  பிரம்ம சபையில் அமர வைத்தது.

            1995 ஆம் ஆண்டு ஜுலை மாதம் பதினான்காம் நாள் நாச்சியப்பர் சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப ஞான தேசிக சுவாமிகளாக ஞான வாழ்வு மேற்கொண்டார். அன்று முதல் கோவிலூர்  வேதாந்த மடம் பழம் பெருமையையும், புதுப் பொலிவையும் ஒருங்கே கொண்டு உலகின் உயர்விடத்தைப் பெறத் தொடங்கியது.

            சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப சுவாமிகள் தன் ஞானவாழ்வு ஏற்ற நிலையில் தான் சேகரித்த அத்தனைப் பொருள் செல்வத்தையும் மடத்திற்கு ஆக்கினார். மடத்தின் நிர்வாகத்தில்  சீர்மையைக் கொண்டுவந்தார். பன்னிரு கிளை மடங்களைச் செழுமைப்படுத்தினார். இவை தவிர மூன்று புதிய கிளைமடங்களையும் இவர் உருவாக்கி வளர்த்தெடுத்தார்.

            நாச்சியப்ப சுவாமிகள் காலத்தில் பல்வேறு திருப்பணிகள் நடத்தப்பெற்றன. 197 ஆம் ஆண்டு திருவண்ணாமலை ஈசானிய மடம் புதுப்பிப்பு, பொருள் வைத்த சேரி மடம் மற்றும் அருள்மிகு சுவர்ணபுரிசுவரர் திருக்கோயில் திருப்பணி மற்றும் குடமுழுக்கு, மருத வனம் அருள்மிகு மருதவனேஸ்வரர் திருக்கோயில் குடமுழுக்கு, திருக்களர் வீரசேகர ஞான தேசிகரின் அதிட்டானக் கோயில் குடமுழுக்கு, சிதம்பரம்  கோ. சித மடத் திருப்பணி,  மேட்டுப் பாளையம் சபாபதி சுவாமிகள் மடத் திருப்பணி, எறும்பூர் தத்துவராய சுவாமிகள் மடம் திருப்பணி, திருக்களர் அருள்மிகு பாரிஜாதவனேஸ்வரர் ஆலயத் திருப்பணி,  கோவிலூரில் ஆண்டவர்  அருட் கோயில் திருப்பணி, கோவிலூர் அருள்மிகு திருநெல்லை உடனாய கொற்றவாளீசர் திருக்கோயில் திருப்பணி,  மானாமதுரை நாராயண சுவாமிகள் மடம் திருப்பணி, வளவனூர் சண்முக சுவாமிகள்  அருட்கோயில் திருப்பணி, திருக்களர் புதிய தேர் திருப்பணி, கோவிலூர் தேர் திருப்பணி போன்ற பல திருப்பணிகள் நாச்சியப்ப சுவாமிகள் காலத்தில் நிகழ்த்தப்பெற்றன.

            அறுபத்து மூன்று நாயன்மார்களில் ஐவர் நகரத்தார் பெருமக்கள் ஆவர். அவர்களின்  முக்தி பெற்ற தலங்களில் ஆண்டு தோறும் அவர்களின் முத்தி பெற்ற நட்சத்திரத் தன்று வழிபாடும் அன்னதானமும் செய்யத் திருவுளம் கொண்டு அதனையும்  செய்துவர ஆவனவற்றை நாச்சியப்ப சுவாமிகள் செய்தார்.

            முதலாவதாக சுவாமிகள் கோவிலூரில் மழலையர் கல்விக் கூடத்தை ஏற்படுத்தினார். தொடங்கிய நாளில் பள்ளிக்கு வந்து சேர்ந்த சிறுபிள்ளையின் பெயர் திருநெல்லை. திருநெல்லை கல்விக் கூடத்தில் முதலடி எடுத்து வைத்தாள். அதன்பின் பல கல்வி நிறுவனங்கள் தோன்றின. கோவிலூர் ஆண்டவர் உடற்பயிற்சிக் கல்லூரி, சமுதாயக் கல்லூரி,  பல் தொழில் நுட்பக் கல்லூரி போன்றன சுவாமிகளின் காலத்தில் தொடங்கப்பெற்று வளர்ந்து வருகின்றன.

            மேலும் கோயில்கலைகளை வளர்த்தெடுப்பதில் தனிக் கவனம் செலுத்தினார் சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப சுவாமிகள்.  தேவார இசை, நாகசுரம் மற்றும் தவில்  வாசிப்புக் கலை,  சிற்பக் கலை,  ஐம்பொன் சிற்பக் கலை, தேர் சிற்பக் கலை, வேத ஆகமக் கலை ஆகியவற்றை வளர்க்க தனித்தனி கல்லூரிகளைச் சுவாமிகள் தொடங்கினார். இவற்றை ஒருங்கிணைத்து கோயில் கலைப் பல்கலைக் கழகம் உருவாக்கப்பட வேண்டும் என்பது  சுவாமிகளின் கனவு. இவை தவிர தேவாரம், முத்துசாமி தீட்சிதர் பாடல்கள் போன்றன இசைவட்டுக்களாக  சுவாமிகளின் பேராதரவினால்  உருவாகின. கோவிலூர் மரபு வேதாந்த நூல்கள்,  சங்க இலக்கியங்கள், திருமந்திரம் ஆகியன சுவாமிகளால் செம்பதிப்புகளாக வெளியிடப் பெற்றன. அவ்வப்போது வேதாந்த மாநாடுகள், தமிழ் வளர்ச்சி மாநாடுகள் சுவாமிகளால் நடத்தப்பெற்றன.  அனைத்து ஊர் நகரத்தார் கூட்டமும் சுவாமிகளின் காலத்தில் நடத்தப் பெற்றது.

            சமுதாய வளர்ச்சிக்காக, வேதம் படிப்போருக்கு உதவித் தொகை,   வட்டியில்லா கல்விக் கடன்,  முதியோர் உதவித் தொகை, திருமண உதவித் தொகை போன்றனவும் கோவிலூர் மடத்தினால்  செய்யப்பட சுவாமிகள் காரணமாக இருந்தார்.

            மேலும் காசி,  டில்லி, ஹரிதுவார் போன்ற இடங்களில் கோவிலூரின் மடங்களை நிறுவிய பெருமை  சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப சுவாமிகளையே சாரும்.

இவ்வாறு அரும்பெரும் பணிகளை ஆற்றிய சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப ஞானதேசிக சுவாமிகள்2011 ஆம் ஆண்டு  அக்டோபர் திங்கள் மூன்றாம் நாள் தன் எண்பத்தெட்டாம் வயதில் நிறைவாழ்வினைப் பெற்றார்.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

கவிஞர் மீனவன் எழுதிய நாச்சியப்ப சுவாமிகள் சதமணி மாலையில் இருந்து சில பாடல்கள்.

வீரனார் செய்து காத்த வெற்றிசால் பணிகள் எல்லாம்

பேரனார் நாச்சி யப்பர் பெரும்பணி யான தம்மா

தேரொன்று நெல்லைக் காகத் திரள்பல கோடி தந்தே

ஊரெலாம் மகிழச் செய்தார் ஒப்பிலா நாச்சி யப்பர்                                            

 

காரெனப் பொழிந்த கைகள் கருணையே இலங்கு கண்கள்

ஊரெலாம் திரண்டு வ்ந்தே உவந்திடப் பணிந்த கால்கள்

சீரெலாம் பொலிந்த நூல்கள் சிறப்புறச் செய்த மேதை

பாருலாம் நாச்சி யப்பர் பதமலர் போற்றி போற்றி                                             

 

மாதவ்ர் பலரும் கூடி மாண்புசால் வேதாந் தத்தை

ஓதவே செய்து வைத்த உயர்முத்தி ராம லிங்கர்

பாதமே மறவார் ஆகிப் பற்பல கல்விச் சாலை

ஆதியாய் அமைத்த ஞானி  அவரடி போற்றி போற்றி                                      

           

சீர் வளர் சீர் நாச்சியப்ப சுவாமிகளி்ன் அருள் வரலாறு

காண கேட்க 

https://www.youtube.com/watch?v=7lLhtPcqjHo

 

           

கோவிலூரின் கதை – 9,10,11 ஒன்பதாம் பட்டம் பத்தாம் பட்டம் பதினொன்றாம் பட்டம்

 

 

கோவிலூரின் கதை – 9,10,11

ஒன்பதாம் பட்டம்

சீர் வளர் சீர் இராமநாத ஞான தேசிக சுவாமிகள்  வரலாறு

             நாட்டரசன் கோட்டையில் பிறந்து காரைக்குடிக்குப் பிள்ளையாக வந்தவர் கோவிலூரின் ஒன்பதாம் பட்டமாக விளங்கிய சீர் வளர் சீர் இராமநாத சுவாமிகள்.  இவர் நாட்டரசன்கோட்டையில் வாழ்ந்த  திரு. வேலாயுதஞ் செட்டியார், திருமதி முத்துக்கருப்பி ஆச்சிக்கு ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எட்டாம் ஆண்டில் பிறந்தார். இவரின் இயற்பெயர் கறுப்பையா என்பதாகும். இவர் தொடக்கக்கல்வியை நாட்டரசன்கோட்டையில் இருந்த சிதம்பர வாத்தியார்  திண்ணைப் பள்ளி, கம்பர் கலாசாலை ஆகியவற்றில் கற்றார். தன் இளம் வயதில் நாள்தோறும் அருள்மிகு கண்ணாத்தாள் கோயிலுக்குச் சென்று அங்குள்ள பிள்ளையாருக்கு எண்ணெயும் பூவும் வைத்து வழிபடுவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். அதன்பின்பே இவர் பள்ளிக்குச் செல்வது வழக்கம்.

            தனது பத்தாம் வயதில் இவர் காரைக்குடி வீ. சித. ராம. சித வீட்டிற்கு குலம் தழைக்க தத்துப் பிள்ளையாக வந்து சேர்ந்து இராமநாதன் என்ற பெயரைப் பெற்றார். காரைக்குடியில் ரெங்க வாத்தியார் பள்ளி, இந்து மதாபிமான சங்கத்தின் இராமகிருஷ்ண கலாசாலை ஆகியவற்றில் கல்வி கற்றார். அக்காலத்தில் இவரின் நண்பர்களாக விளங்கியவர் கம்பன் அடிப்பொடி சா. கணேசன், அ. தெ. மு.மு. அருணாசலம்  போன்றோர் ஆவர். திரு. சொ. முருகப்பனாருடனும் இவருக்கு நடபு வளர்ந்தது. அந்நாளில் இவர்களுக்கு குமரன் கோஷ்டி என்ற பெயர் வழங்கி வந்துள்ளது.

            இவர் அக்காலத்தில் இந்துமதாபிமான சங்கம், காரைச் சிவன் அடியார் திருக்கூட்டம், தன வைசிய ஊழியர் சங்கம் போன்றவற்றில் அங்கம் வகித்துள்ளார். கல்வி கற்றபின்பு  பர்மாவிற்குத் தொழில் செய்யச் சென்றார். தொழில் விருப்பம் ஓரளவு நிறைவேறிய நிலையில் தாயகம் திரும்பி ஞானத் தேடலில் ஈடுபட்டார்.  பல ஊர்களில் இத்தேடல் நிகழ்ந்தது. மன்னார்குடியிலு் ச. து.சு. யோகியார் என்பவரின் இல்லத்தில் இவர் தங்கியபோது ஆசிரம வாழ்க்கை இவருக்கு நிறைவைத் தருவதாக உணர்ந்தார். ஆசிரம வாழ்க்கை மேற்கொள்ள இவரின் மனம் விரும்பியது.

திருப்பம் தந்த திருப்பராய்த்துறைப் பயணம்

            ஒருமுறை திருப்பராய்த்துறைக்கு  இவர் செல்லும் வாய்ப்பு அமைந்தது. இராமகிருஷ்ண தபோவனத்திற்குச் சென்று அங்கு ஸ்ரீமத் சித்பவானந்த சுவாமிகளின் அருளாசியைப் பெற்றார். அங்கு இருந்த விவேகானந்தர் படம் இவரைப் பெரிதும் ஈர்த்தது. அப்படத்தைத் தனக்காக வாங்கி வந்து அவரின் வாழ்க்கை போன்று தன் வாழ்வும் அமைய வேண்டும் என்று விரும்பினார். இதே நேரத்தில் இராஜாஜி எழுதிய  கடோப உபநிஷம் இவருக்குப் படிக்கக் கிடைத்தது. இந்நூல் இவரின் ஞானவாழ்க்கைக்குத் தொடக்கமாக அமைந்தது.

            ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து நாற்பத்து மூன்றாம் ஆண்டு இவர் சூட்டுக்கோல் இராமலிங்க சுவாமிகள் ஆலயத்தில் துறவறம் மேற்கொண்டு துறவாடை பெற்றார்.  இதன்பின் தல யாத்திரை மேற்கொண்டார். திருப்பதி இவருக்கு விருப்பான தலம். பலமுறை அங்கு சென்று அங்கப் பிரதட்சணம் செய்து பெருமாளைத் தரசித்து வந்தார்.

            கோவிலூர் மடத்தின்  ஆதி மூலமான பொருள்வைத்த சேரி மடத்தில் தங்கி ஞானம் தேடும் பணியில் இறங்கினார். இதனைத் தொடர்ந்து திருவண்ணாமலை ஈசானிய மடத்தினை நடத்திச் செல்ல  இவருக்கு வழி காட்டப்பெற்றது. அப்போது தன்னுடன் விவேகானந்தர் உருவப்படத்தையும் எடுத்துச் சென்று வழிபட்டு வந்தார். இன்றும் ஈசானிய மடத்தில அப்படம்  ஞானவழி காட்டிக் கொண்டு இருக்கிறது.

ஈசானியமே ஈசன் இருப்பிடம்

            திருவண்ணாமலையில் ஈசானிய மடத்தின் பொறுப்புகளுடன்,  சேவாஸ்ரமம் ஒன்றையும் தொடங்கி ஏழை மாணவர்கள் கல்வி சிறக்கப் பாடுபட்டார். இது சிறிது காலத்தில்  உயர் தொடக்கப்பள்ளியானது. திருவண்ணாமலையில் ஓடாது நின்ற அம்மன் தேர் இவரின் முயற்சியால் சீர்பெற்றது. ஓடியது. அருணகிரிநாதரின் தலமான திருவண்ணாமலையில் அவருக்குச் சிறப்பான விழா ஆண்டுதோறும் எடுக்க இவரே முன்னவராக இருந்தார். அவ்விழா சிறப்புடன் இன்றும் நடைபெற்றுவருகிறது.

            இவர் நூல் எழுதும் ஆற்றலும் மிக்கவர். திருவண்ணாமலை தல வரலாறு என்ற நூலை இவர் எழுதி வெளியிட்டுள்ளார். நூலகம் ஒன்றை ஈசானிய மடத்தில் வைத்திருந்தார். இவரின் நூல் சேகரிப்புகள் தற்போது கோவிலூர்  மின் நூலகத்தை அலங்கரித்து வருகின்றன.  அருணாசல புராணத்தை இராய. சொக்கலிங்கனார் குறிப்புரையுடன் வெளிவர இவர் உதவினார்.

            ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எழுபத்து ஆறாம் ஆண்டு  திருவண்ணாமலையில் திருக்குடமுழுக்கு விழா நடத்தப்பட்டது. அக்காலத்தில் இவர் அவ்விழாவிற்குப் பெருந்துணை  புரிந்தார். மேலும் மலர் ஒன்றையும் தயாரித்து இவர் வெளியிட்டார்.

            இவர் திருச்சி சுவாமிகளுடன்  இரண்டற ஒன்று கலந்து பழகிய பண்புடையவர். திருத்தணி முருகன் இவருக்கு தொடர்வண்டி ஊழியராக வடிவெடுத்து உதவிய நிகழ்வும் நடந்துள்ளது.

ஒன்பதாம் மடாதிபதியாக

அருள்பணியும், கல்விப் பணியும் ஆற்றிவந்த இவர் கோவிலூர் மடத்தின் மடாதிபதியாக ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எழுபத்தொன்றாம் ஆண்டில் பொறுப்பேற்றார். சீர் வளர் சீர் இராமநான ஞான தேசிகராக இவர் கோவிலூர் மடத்தின் அருளாட்சியை ஏற்றார்.

            மடத்தின் பொறுப்பினைக் கவனிக்க ஆண்டவர் மன்றம் ஏற்படுத்தப்பெற்றது. இது தலைவர், செயலர், துணைச் செயலர், துணைத் தலைவர் போன்ற பொறுப்புகளைக் கொண்ட பொறுப்பு குழுவாக இயங்கியது. மேலும் கோவிலூர் மடத்தின் ஆவணங்களைச் சரிசெய்து தொகுத்த பணியும் இவர் காலத்தில் நடந்த முக்கியமான பணியாகும். மேலும் கிளைமடங்களையும் இவர் ஒழுங்குபடுத்தி பல புதிய கட்டங்களை, வசதிகளை ஏற்படுத்தினார்.

            புயலில் உருத்தெரியாமல் ஆகியிருந்த கோவிலூரின் வழிகளில் உள்ள தேர் உருவங்களைப் புதுப்பித்த பெரும்பணியும் இவர்காலத்தில் நடைபெற்றதே ஆகும்.கோட்டையூர் அ.க.அ.சித. அழ. சிதம்பரம் செட்டியார்  இதற்காக பெருங்கொடை நல்கினார்.

            இதன்பின் திருச்சி சுவாமிகளுடன் கும்பமேளா யாத்திரையை இவர் மேற்கொண்டு காசி முதலான பல  இடங்களைத் தரிசித்தார்.

திருநெல்லை அம்மன்  உருத் தோற்றமும் உணர்த்திய செய்தியும்

            இவருக்கு அருகாமையில் ஓர் முன்னிரவில் திருநெல்லையம்மன் வருத்தத்துடன் தோன்றி மறைந்தாள். இந்த வருத்தக் குறி அருள்மிகு திருநெல்லை உடனாய கொற்றவாளீசர் கோயிலுக்குக் குடமுழுக்கு நடத்தக் காட்டப்பெற்றதாகும். இதனைச் செயலாற்ற சுவாமிகள் முனைந்து வெற்றி பெற்றார்.

            தனது மன உடல் ஓய்விற்காக இளைய பட்டமாக காளையார் கோயில் மடத்தின் பொறுப்பில் இருந்த திரு அரு. இராமநாதன் அவர்களை நியமித்து மடத்துப் பணிகள் சிறக்க இவர் உதவினார். ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எண்பத்து இரண்டாம் ஆண்டில்  நிறைவாழ்வு பெற்றார்.

                                    பத்தாம் பட்டம்

சீர் வளர் சீர்  இராமநாத ஞான தேசிக சுவாமிகள் (II) வரலாறு

            சீர் வளர் சீர்  இராமநாத சுவாமிகளால்  இளைய பட்டமாக அறிவிக்கப்பெற்ற பெருமைக்கு உரியவர் சீர் வளர் சீர் அரு. இராமநாத சுவாமிகள் ஆவார். இவர் அரிமழத்தில்  திரு செல்லப்ப செட்டியார் திருமதி மீனாட்சி ஆச்சி ஆகியோருக்குப் பிள்ளையாகப் பிறந்தார். தன் கல்வியை அரிமழத்தில் கற்று முடித்தார்.

            இதன்பின் ஞான நாட்டம் ஏற்பட்டு காளையார் கோயிலில் அமைந்துள்ள செல்லப்ப சுவாமிகள் மடத்திற்குச் சென்றார். தனது இருபதாவது வயதில்  காளையார் கோயிலில் இருந்த அருணாசல சுவாமிகள் ஞானக் கல்வி பெற்றார்.  அவரிடம் வேதாந்தப் பாடத்தையும், தீட்சையையும் பெற்றுத் துறவறம் பூண்டார்.

            ஆயிரத்துத் தொள்ளயிரத்து எழுபதாம் ஆண்டு முதல் காளையார் கோயில் செல்லப்ப செட்டியார் மடம், மதுரை குட்டைய சுவாமிகள் மடம் ஆகியவற்றில் தன் ஞானப் பணியை மேற்கொண்டார். இதன்பின் சிதம்பரம் பொன்னம்பல சுவாமிகள் மடத்தின் பணிகளிலும் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டுச் செயல்பட்டார்.

            ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எழுபத்தாறாம் ஆண்டு முதல் கோவிலூர் மடத்தின் இளையபட்டமாக இவர் முன்னிருந்த சுவாமிகளால் நியமிக்கப்ட்டார்.  கோவிலூர் ஆண்டவர் மன்றத்தின் தலைவராக இவர் பணியாற்றினார்.

            இவர் ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எழுபத்து மூன்றாம் ஆ்ண்டில் காசி யாத்திரை மேற்கொண்டார்.  பன்னிரு சோதிர் லிங்கத் தலங்களையும் இவர் வழிபட்டு வந்தார்.  காளையார் கோயிலில் விழாக்களைச் சிறப்பாக நடத்தி வெற்றி கண்டவர் இவர். இவ்வாறு இவரின் ஆன்மீகப் பணிகள் தொடர்ந்தன.

            இவர் ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எண்பத்து இரண்டாம் ஆண்டு  முன்னவர் நிறைவாழ்வு ஏற்றபோது கோவிலூர் மடத்தின் மடாதிபதியாக அமர்ந்து சீர் வளர் சீர் அரு. இராமநாத ஞான தேசிக சுவாமிகள் என்ற பெயர் பெற்று அருளாட்சி ஏற்றார். தொடர்ந்து நான்கு ஆண்டுகள் இறைபணியாற்றி நிறைந்தார்.

பதினொன்றாம் பட்டம்

சீர் வளர் சீர் காசிவிசுவநாத ஞான தேசிக சுவாமிகள்‌ - (1986 - 1995)

                முன்னவரான சீர் வளர் சீர் அரு. இராமநாத ஞான தேசிகர் நிறைவாழ்வு பெற்றபோது, சீர் வளர் சீர் காசி விசுவநாத ஞான தேசிக சுவாமிகள் பதினொன்றாம் பட்டமாக அருளாட்சி ஏற்றார்.  இவர் வேதாந்தத்திலும், திருமந்திரம், சித்தர் பாடல்கள் ஆகியவற்றிலும் ஈடுபாடு உடையவர். வேதாந்த வகுப்புகள் பலவற்றை இவர் நடத்தினார். மேலும் ஏழைகளுக்கு அன்னதானம், வஸ்திர தானம், மருந்துதானம் போன்றவற்றையும் வழங்கி அற நிலையமாக கோவிலூர் மடத்தை  விளங்க வைத்தார்.  ஏழை மாணவர்களுக்குக் கல்வி சிறக்கவும் பணி செய்தார். இவரின் காலத்தில் இலக்கியப்பூங்கா என்னும்கருத்தரங்கு நிகழ்ச்சி திங்கள்தோறும்நடத்தப்பட்டது. இவரின் காலத்தில் இளம் பிள்ளைகள் படிக்க ஏற்ற வகையில் ஞானப் புத்தகங்கள் வெளியிடப்பெற்றுள்ளன. மடத்தின் நிர்வாத்தையும் அதன் கணக்குகளையும் சரிவர நடை பெற வைத்தார்.

            இவ்வாறு பல பணிகளை ஆற்றிய சீர் வளர் சீர் காசி விசுவநாத ஞான தேசிக சுவாமிகள்  ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து தொண்ணூற்றைந்தாம் ஆண்டு நிறைவாழ்வு பெற்றார்.

 

கோவிலூர் ஆதீனம் ஏழாம் பட்டம் சீர் வளர் சீர் சோமசுந்தர ஞான தேசிக சுவாமிகளின் வரலாறு

 

கோவிலூரின் கதை-8

                                  

                                                                                                முனைவர் மு.பழனியப்பன்

                                                                                                தமிழ்த்துறைத் தலைவர்

                                                                                    அரசு கலை மற்றும் அறிவியல் கலலூரி

                                                                                    திருவாடானை

கோவிலூர் வேதாந்த மடத்திற்கு நீண்ட நெடிய பாரம்பரியம் உண்டு. குருபரம்பரையின்வழியில் வேதாந்தப் பாடம் கற்று வந்த சீடர்கள் தொடர்ந்து குருபீடத்தை அலங்கரித்து வந்தனர்.  இவர்கள் குருபீடத்திற்கு வருவதற்குத் தயக்கம் காட்டினாலும் பரம்பொருளின் அருளாற்றல் அவர்களை குருபீடம் அலங்கரிக்க வாய்ப்பளித்து வந்தது. அவ்வகையில்  குருபீடத்தை  எட்டாம் பட்டமாக அலங்கரிக்க வந்தவர் சீர் வளர் சீர் சோமசுந்தர ஞான தேசிக சுவாமிகள் ஆவார்.

பள்ளத்தூர் பெற்ற பெருஞ்சிறப்பு

பள்ளத்தூரில் வாழ்ந்த  இராமநாதன் செட்டியார், மெய்யம்மை ஆச்சி ஆகியோர்க்கு வேண்டித் தவம் இருந்து பெற்றத் திருமகனாக ஆயிரத்து எண்ணூற்றுத் தொன்னூறாம் ஆண்டு மார்ச் மாதம்  பன்னிரண்டாம் நாள் புதன்கிழமை அன்று  சோமசுந்தரர் அவதரித்தார்.  இவரின் இயற்பெயர் நாகப்பன்  என்றும் பின்னால் அது சோமசுந்தரமாக மாறியது என்றும் கருத்து உண்டு.

சோமசுந்தரர் அக்காலக் கல்வியையும் ஆங்கில மொழிக் கல்வியையும் கற்று வந்தார். நற்கல்வி, நல்லொழுக்கம் போன்றவற்றிற்கு இருப்பிடமாக சோம சுந்தரர் விளங்கி உரிய வயதில் திரவியம் தேட கோலாலம்பூருக்குச்  சென்று அளவிலாப் பொருள் கொண்டு வந்தார். இவருக்கும் கொத்தமங்கலம் இலக்குமிபுரத்தைச் சேர்ந்த  சிவகாமி என்பவருக்கும் திருமணத்தைப் பெற்றோர்கள் நடத்தி வைத்தனர்.

இருப்பினும் காலத்தின் கோலம்  சிவகாமி ஆச்சி விரைவில் இறைவனடி சேர்ந்திட தனிமரமாய் ஆனார் சோமசுந்தரர். அக்காலம் அவருக்கு உலகின் நிலையாமைப் பண்பினை அறியச் செய்தது.  பள்ளத்தூரில் இருந்து தனது இருப்பிடத்தைச் சோமசுந்தரர் காரைக்குடிக்கு மாற்றிக் கொண்டார்.

காரைக்குடி, முத்துப்பட்டினத்தைச் சார்ந்த கொ.நா. என்னும் பரம்பரை சார்ந்த  இலக்குமியாச்சி அவர்களை இரண்டாம் மனைவியாக ஏற்று மணம் புரிந்தார் சோமசுந்தரர். இக்காலத்தில் காரைக்குடியில்  தமிழ்க்கடல் இராய. சொக்கலிங்கனார் ஆன்மீக, இலக்கியப் பணிகளைச் செய்து வந்தார். அவரிடத்தில் சோமசுந்தரர் பல இலக்கிய ஆன்மீகப் பாடங்களைக் கேட்டு மகிழ்ந்தார்.

துறவு நோக்கம்

மெல்ல மெல்ல மெய்யுணர்வை நோக்கி சோமசுந்தரரின் வாழ்க்கை திரும்ப ஆரம்பித்தது.  இவரின் வழிபடு தெய்வம் குன்றக்குடி  ஆறுமுகப் பெருமான் ஆவார். இவர் அவ்வப்போது குன்றக்குடிக்குச் சென்று வருவதும் இறைநிலையில் இருப்பதும் பழக்கமும் வழக்கமும் ஆகியது. குன்றக்குடி  சண்முகநாதன் சன்னதியில் அங்குப் பணிபுரிந்த  சதாசிவக் குருக்கள் என்பவர் இவருக்குச் சிறந்த வழிகாட்டியாக அமைந்தார். இவரிடம் சோமசுந்தரர் பஞ்சாக்கர உபதேசம் பெற்றார். சோமசுந்தரர்  பஞ்சாக்கர மந்திரத்தை நாளும் ஓதி   தன் மனத்தை துறவு நிலைக்கு பயணிக்க வைத்தார்.  இல்லறம் துறந்து துறவறம் ஏற்க இவர் மனம் தயாராகியது. நெடுங்குடி தலத்திற்குச் சென்று, அங்கு இருந்து தட்சிணா மூரத்தியின் திருவடிக் கீழ் காவியாடையை வைத்து, அதனை ஏற்று அணிந்து கொண்டுத் துறவியனார். இல்லத்தாருக்கும், சுற்றத்தாருக்கும் இத்துறவு அறிந்து கொள்ள இயலா நிலையில் அமைந்தது. இதன்பின் பல தலங்களுக்குத் தலயாத்திரையைச் சோமசுந்தரர் மேற்கொண்டார்.

கோவிலூர் ஈர்ப்பு

தலயாத்திரை செய்து முடித்தபின் கோவிலூர் மடத்தின் வேதாந்த விழுப்பொருள் சோமசுந்தரரை ஈர்த்தது. அப்போது ஆறாம் பட்டமான  சீர் வளர் சீர் அண்ணாமலை ஞான தேசிகர்  கோவிலூரில்  இருந்தபடி வேதாந்தப் பணிகளைச் செய்துவந்தார். அவரிடத்தில் தன்னை ஒப்படைத்து, தனக்கு நல்வழி காட்டி ஆட்கொண்டருள வேண்டும் என்று விண்ணப்பித்துக் கொண்டார்.

கோவிலூரின் ஆறாம் பட்ட ஞானகுருவும் இவருக்கு அருள்செய்து சிலகாலம்  காரைக்குடி நகரில் பிச்சை புகுந்து  வாழ்ந்து வருக என்று வழிகாட்டினார். காரைக்குடியில் பிச்சை ஏற்று வாழ்ந்து வந்த சோமசுந்தரர் ஒருநாள் தன் இல்லத்தின் முன்பே பிச்சை கேட்டு நின்றார். இதனைக் கண்டு துணுக்குற்றது சோமசுந்தரர் குடும்பம். விதிவசத்தால் பிச்சை தந்தும் பிச்சை ஏற்றும் நிகழ்ந்தது அந்நிகழ்ச்சி.

தன் இல்லத்திலேயே பிச்சை புகுந்து துறவின் தூய தன்மையை உலகுக்கு உணர்த்திய சோமசுந்தரரின் செயல் ஆறாம் பட்டத்திற்கு எட்டியது. சோமசுந்தரரைக் கோவிலூர் மடத்தில் தங்கிட அனுமதித்து மடத்துப் பணிகளையும் வேதாந்த அறிவையும் பெற  ஆசிரியரின் திருவுள்ளம் ஆணை தந்தது.  அவ்வாணையைத் தலைமேல் ஏற்று நிறைவாகச் செய்து வந்தார் சோமசுந்தரர்.

கால ஓட்டத்தில் ஆறாம் பட்டம் பரம்பொருள் இருக்கைசேர, இரண்டாம் குருவாக  ஏழாம் பட்டம் சீர் வளர் சீர் மகாதேவ ஞான தேசிக சுவாமிகள்  அமைந்து சோமசுந்தரருக்கு நல்வழி காட்டினார்.  மேலும் முதல்நிலையில் பாடம் கேட்டவர்கள் இரண்டாம் நிலையில் சோமசுந்தரரிடம் பாடம் கேட்கலாம் என்றும் அருளாணை பிறந்தது. சோமசுந்தரர் திடமாக, செம்மையாக வேதாந்தப் பாடம் நடத்தும் வல்லுநராக விளங்கிப் பலரையும் வேதாந்தத்திற்குள் ஆழங்கால் படவைத்தார்.  இவ்வாறு பதினைந்து ஆண்டுகள்  நடைபெற்றன.

திரும்ப அழைத்த சிதம்பரம் பணி

சீர் வளர் சீர் மகாதேவ ஞான தேசிகர் காசி போன்ற இடங்களுக்குத் தல யாத்திரை மேற்கொண்டார். அந்த யாத்திரையில் அவருடன் சோமசுந்தரரும் இணைந்து கொண்டு அருள் பெற்றார். இது முடிந்த நிலையில் சிதம்பரம் பொன்னம்பல சுவாமிகள் மடத்தின் காரியங்களைக் கவனிக்க சோமசுந்தரர் அனுப்பப் பெற்றார். அங்கு மடத்தில் சிலகாலம் வதிந்த  சோமசுந்தரர் இப்பணியும் துறவிற்கு இடையீடானது என்று கருதி  இதனை விடுத்து திருவாரூர் தட்சிணாமூர்த்தி மடத்திற்குப் பந்த பாசம் துறக்கச் சென்றுவிட்டார்.

இதனை அறிந்த அனைவரும் அவரை மீளவும் கோவிலூர் பணிக்கும் சிதம்பரம் பணிக்கும் அழைக்க எண்ணினர். சீர் வளர் சீர் மாகதேவ ஞான தேசிகரும், மற்றையோரும் வேண்டி விரும்பி அழைத்த நிலையில் தன் முடிவை மாற்றிக் கொண்டு மீளவும் சிதம்பரப் பணிக்கு வந்து சேர்ந்தார் சோமசுந்தரர்.

சிதம்பரம் பொன்னம்பல சுவாமிகள் மடத்திற்கு கும்பாபிடேகம் ஏற்பாடகி நடந்தது. அவ்விழாவில் சோமசுந்தரர் ஞான ஆசிரியராக அமர வைக்கப்பெற்று சிதம்பரம் கோ. சித மடத்தின் அதிபதியானார். சிதம்பரத்தில் பல சீர்திருத்தங்களைச் சோமசுந்தரர் மேற்கொண்டார்.  அருள்மிகு நடராசப் பெருமானுக்கு நடைபெற்று வந்த கொஸ்துக் கட்டளைச் சிறப்புடன் நடக்க ஆவன செய்தார் சோமசுந்தரர். மேலும் இளமையாக்கினார் கோயில், எறும்பூர் தத்துவராய சுவாமிகள் அருட்கோயில், போன்றன புதுப்பிக்கப்பெற்றுப் பூசை முறைகளும் சிறந்த முறையில் நடக்க ஆவன செய்யப்பெற்றன. மடத்திற்காகப் பல கிராமங்கள் வாங்கப்பெற்றன. பர்மாவில் நிலை மோசமாவதை அறிந்து அங்கிருந்த மடத்தின் பொருள் செல்வங்களை இந்தியா வரப் பெரிதும் உதவினார் சோமசுந்தரர்.

மேலும் பல அரிய நூல்களை அச்சிட்டும் பணிகளையும் செய்தார் சோமசுந்தரர். பொன்னம்பல சுவாமிகளால் உரை எழுதப்பெற்ற பகவத் கீதை, கைவல்லிய நவநீதம் போன்றவற்றையும், தத்துவராய சுவாமிகள் இயற்றிய பாடுதுறை என்னும் நூலையும் சிறந்த முறையில் வெளியிட்டார் சோமசுந்தரர்.

மறுத்தாலும் அடுத்தது இவரே

இந்நிலையில் கோவிலூரின் அடுத்த பட்டமாக சோமசுந்தரர் ஆவதற்கான முறி எழுதப் பட்டு அது அவருக்குத் தெரிவிக்கபட்டது. இருப்பினும் அதனைத் தான் ”எதிர்பார்க்கவும் இல்லை.  விரும்பவும் இல்லை ” என்று பதிலளித்தார் சோமசுந்தரர். இதிலிருந்து அவரின் துறவு மனப்பான்மை தெரியவருகிறது.

இந்நிலையில் ஏழாம் பட்டம் நிறைவுபெற ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து நாற்பத்ழோம் ஆண்டு ஆனிமாதத்தில் கோவிலூர் மடாதிபதியாக சீர் வளர் சீர் சோமசுந்தர ஞான தேசிக சுவாமிகள் பொறுப்பில் அமர்ந்தார். இக்காலத்தில் இந்திய அரசாங்கத்தார் இயற்றிய ஜமீன் ஒழிப்பு முறையை எதிர்கொண்டு கோவிலூரின் சொத்துக்களை வழக்காடி காத்த பெருமை இவரையே சாரும். ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து ஐம்பத்தொன்றாம் ஆண்டு  இந்து சமய அறநிலையத் துறையின் ஆளுகையில் இருந்து கோவிலூர் மடத்தை விடுவித்த பெருமையும் இவரையே சாரும்.

பொருள்வைத்த சேரி மடம், அதனருகில் அமைந்துள்ள அருள்மிகு சொர்ணபுரீஸ்வரர் ஆலயம்  ஆகியவற்றை சீர் செய்து குடமுழுக்கினைச் சோமசுந்தரர் செய்வித்தார். சிருங்கேரியில் நடைபெற்ற அதிருத்ரசண்டிகா யாகத்திற்கு அழைக்கப்பட்ட  சீர்வளர் சீர் சோமசுந்தர ஞான தேசிகர் அங்குச் சென்று காணிக்கைகள் வழங்கி, கோவிலூர் மடத்தின் வழிவழித் தொடர்பினை உறுதி செய்தார் சோமசுந்தரர்.

இதனைத் தொடர்ந்து சிருங்கேரி ஸ்ரீ ஆசாரியர்  அபிநவ வித்தியா தீர்த்த சுவாமிகள் இராமேசுவர யாத்திரை மேற்கொண்ட நிலையில் கோவிலூரில் ஏழு நாட்கள் தங்கினார். இந்நாட்களில் நகரத்தார் ஊர்களுக்கு இருவரும் சென்று ஆசிர்வாதம் செய்தனர்.

கோவிலூரின் ஏழு மடங்களுக்கும்  சீர் வளர் சீர் சோமசுந்தர சுவாமிகள் பொறுப்பாய் அமைந்து அவை மேம்பட பல வழிகளில் உதவினார். மேலும் இவர் வேதாந்தப் பாடங்களும் நடத்தி வந்தார். தனக்குப் பின்  தக்கார் ஒருவரைக் கோவிலூர் மடத்திற்கு நியமிக்க எண்ணம் கொண்டு, திருவண்ணாமலை  ஈசானிய மடத்தில் இருந்த இராமநாதரை உரியவராகச் சோமசுந்தரர் கண்டுகொண்டார்.

இவ்வாறு இவரின் அருள்பணி தொடர்ந்து வந்த நிலையில் சாதாரண ஆண்டு மாசித்திங்கள், நான்காம் நாள்  காலை முதல் தம்பணிகளில் கவனம் செலுத்தி வந்த சீர் வளர் சீர் சோமசுந்தர சுவாமிகள்  தம் குருநாதர் சீர் வளர் சீர்  அண்ணாமலை ஞான தேசிக சுவாமிகளின் அருள்கோயிலில் சிறப்பு அபிடேகம் செய்து,  மகேஸ்வர பூசையில் கலந்து கொண்டு  பின்பு பிரம்ம சபையில் அடியார்களுக்கு அருள்பாலித்து வந்தார்.  இந்நாளில் மாலை ஆறுமணி அளவில் சீர் வளர் சீர் சோமசுந்தர ஞான தேசிகர் விதேக கைவல்லியத்தை அடைந்தார்.  

 

 

கோவிலூரின் கதை – 6 சீர் வளர் சீர் அண்ணாமலை ஞான தேசிக சுவாமிகள் (ஆறாம் பட்டம் ) ( 1911-1919)

 

முனைவர் மு.பழனியப்பன்,

தமிழ்த்துறைத் தலைவர்

 அரசு கலை மற்றும் அறிவியல் கல்லூரி, திருவாடானை

 

திருக்களர் ஆண்டவரின்  சீடர்களாக விளங்கியவர்கள் பலராவர்.  ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்ட   சாதுக்கள் இவரின் சீடர்களாக விளங்கியுள்ளனர். இவர்களில் ஒருவர் அண்ணாமலை என்பவர் ஆவார். இவர்  இளம் வயதிலேயே துறவு கொள்ள விருப்பம் கொண்டவர். அவ்விருப்பத்தை மேலும் மேலும் கனிவித்து, உறுதிப் படுத்தி உரிய வயதில் இவர் துறவு கொள்ள ஆச்சாரியர்  ஆணை தந்தார். துறவும் கொண்டு ஆச்சாரியருக்குப் பின் கோவிலூர் பட்டமும் ஏற்றுச் சிறந்தவர் சீர் வளர் சீர் அண்ணாமலை ஞான தேசிக சுவாமிகள்.

இராயவரம் பெற்ற வரம்

இராயவரத்தில்  இரணிக் கோயில் மரபில் தோன்றியவர் அண்ணாமலை ஞான தேசிகர்.  இவரைப் பெற்றவர்கள்  நாச்சியப்பர், ஏகம்மை ஆகியோர் ஆவர். இவர்களுக்கு நெடிது நாள் குழந்தை பாக்கியம் கிடைக்காமல் இருந்தது. இவரின் இல்லத்திற்கு வருகை புரிந்து சிவனடியார் ஒருவர் திருவண்ணாமலைக்குச் சென்று, அவரை நாளும் துதித்தால் புத்திரப் பேறு கிடைக்கும் என்று கூறினார். இதனை ஏற்று நாச்சியப்பரும் ஏகம்மையாரும் திருவண்ணாமலைக்கு கார்த்திகை நட்சத்திரத்திற்குச் செல்வதை வழக்கமாகக் கொண்டனர். திருவிளக்குகள் ஏற்றி வழிபட்டனர். இறைவன் கருணையால் அழகான ஆண்மகவு பிறந்தது. அண்ணாமலையாரின் கருணையால் பிறந்த அந்தக் குழந்தைக்கு அண்ணாமலை என்றே பெயர் சூட்டினர்.

தேனிப்பட்டி கொண்ட வரம்

அண்ணாமலை நற்கல்வி கற்றுப் பல கலைகளிலும் தேர்ந்து வந்தார். அவரின் உள்ளத்தில் சிவஞானமும்  கூடி வளர்ந்து வந்தது. இவரை  தேனிப்பட்டி நகரில் உள்ள அருணாசலம், உமையம்மை ஆகியோர் தத்துப் பிள்ளையாக  எடுத்துக்கொண்டனர்.   இவரைத் தத்துப் பிள்ளையாக எடுத்துக்கொண்ட  அருணாசலனார்  கோவிலூர் மடத்தில் வேதாந்தப் பாடம் கற்றுவந்தார். இதன் காரணமாக, கோவிலூர் மடத்திற்கு அடிக்கடி செல்ல வேண்டியவரானார். இவருடன் தத்துப் பிள்ளையான  அருணாசலமும் கோவிலூர் சென்று வேதாந்தம் கற்றுவந்தார். பர்மாவிற்குப் பலமுறை சென்று செல்வமும் சேர்த்து வந்தார். 

இல்லறமும் துறவறமும்

அண்ணாமலையாருக்குத்  திருமண வயது வர திருமண ஏற்பாடுகளை அருணாசலனார் செய்தார். அண்ணாமலை தன் தந்தையிடம் திருமண பந்தம் வேண்டாம் என்று தவிர்த்துப் பார்த்தார். ஆனால்  இல்லறம் ஏற்று, இல்லத்தில் இருந்து விருந்தோம்பல் போன்ற பல தர்மங்களைச் செய்து அதன்பின் துறவு நோக்கம் ஏற்பட்டால் துறவிற்குச் செல்லலாம் என்று சமாதானம் சொல்லி அண்ணாமலைக்கு அரிமழத்தைச் சார்ந்த உமையம்மை என்ற பெண்ணைத் திருமணம் செய்து வைத்தார்.

இவரின் துறவு எண்ணம் வளர்ந்து வந்து கொண்டே இருந்தது. சாக்கோட்டை வீரசேகர உமையாம்பிகையை வணங்குவதும்  அங்குள்ள வேதாந்த மடத்தின் துறவி  வீரப்பரை  வணங்குவதும்  இவரின் வழக்கமாக இருந்தது. அவரின் வழியாக ஞான நூல்களையும் ஞான அனுபவங்களையும் பெற்றார்.

இல்லறத்தின் பயனான குழந்தைப் பேறு இவருக்கும் வாய்க்காது இருந்தது. இதன் காரணமாகவும், உறவினர்களின் ஏற்பாட்டின் படியும் இரமேஸ்வர யாத்திரையை இவர் மேற்கொண்டார். இதனைத் தொடர்ந்து மதுரை சென்று ஆலவாய் அண்ணலை  இவரும் இவரின் மனைவியார், சுற்றத்தார் வணங்கினர். இப்பயணம் முடிந்த நிலையில் தன் மனையாளை ஊருக்கு அழைக்கும்போது அவர் உறவினருடன் வந்தோம் அவர்களுடனேதான் திரும்ப வேண்டும் என்றார். அவரை உறவினருடன் வரவிடுத்துத் தான் மட்டில் ஊர் வந்தார். வந்தவருக்கு இல்லறத்தை விட்டு விலகித் துறவறம் மேற்கொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணம் மேலெழுந்தது. தன் வளர்ப்புத் தாயார் கையில் பிச்சை பெற்று துறவு மேற்கொள்ளப் புறப்பட்டார்.

கோவிலூருக்கு வந்து ஐந்தாம் பட்டமாக விளங்கிய சீர் வளர் சீர் வீரப்ப ஞான தேசிக சுவாமிகளிடம் அடைக்கலம்  அடைந்தார். உடல் , பொருள், ஆவி அனைத்தையும் சற்குருவிடம் ஒப்படைத்து அங்கேயே உறைவதனார். பலமுறை அவரிடத்தில் துறவு நிலை பெற வேண்டுகோள் வைத்தும் அது நிறைவேறவில்லை. சீடர் அண்ணாமலைக்குப் பற்பல ஏவல்களை வழங்கினார். அதனைச் செவ்வையுடன் நிறைவேற்றி அடுத்த பணிக்குக் காத்திருந்தார் அண்ணாமலையார்.

சற்குரு ஞானவாசிட்டம் தவிர அனைத்து வேதாந்த பாடங்களையும் இவருக்குக் கற்பித்தருளினார். இவருடன் இவரின் இனிய தோழர் வெள்ளியங்கிரி சுவாமிகளும் பாடங்களைத் தெளிவுடன் கற்று விவாதித்து வந்தனர். இருவரும் பாடம் சொல்லுவதில் வல்லார் ஆயினர்.  இவரின் துறவு எண்ணத்தின் வலிமையை உணர்ந்த சீர் வளர் சீர்  வீரப்ப ஞான தேசிக சுவாமிகள் இவரைத் திருவையாற்றுக்குச் செல்லக் கட்டளையிட்டு, அவரிடத்தில் துறவாடையைத் தந்து ”தட்சிணாமூர்த்தி சன்னதியில் துறவு பூணுக ” என்றுரைத்தார். இதனை எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்த அண்ணாமலையார் திருவையாற்றுக்குச் சென்று அவ்வண்ணமே செய்து துறவேற்றார்.  திருவையாற்றைச் சுற்றியுள்ள பல தலங்களைத் தரிசித்து, மீளவும் கோவிலூர் வந்து சேர்ந்தார்.

இவரிடம் கோவிலூர் மடத்தின் பல பொறுப்புகள்  நிர்வகிக்கத் தரப்பெற்றன. இவரின் நன்னிலையை ஏற்று இவருக்கு ஞானவாசிட்டம் சொல்லத் தொடங்கினார் வீரப்ப சுவாமிகள். ஞானவாசிட்டம் பாடம் கேட்டலின் நிறைவு நிகழ்வைச் சிறப்பாக நடத்தினார் அண்ணாமலை சுவாமிகள். சிதம்பரம் பொன்னம்பல சுவாமிகள், வளவனூர் மட சுவாமிகள், பொருள்வைத்த சேரி, சுப்பிரமணிய சுவாமிகள்  ஆகியோர் இந்நிறைவிற்கு வருகை தந்துச் சிறப்பித்தனர். இதுமுதல் இரண்டாம் நிலை பாடம் சொல்லும் ஆசிரியராக அண்ணாமலை சுவாமிகள் ஏற்கப்பட்டார்.

தலயாத்திரை

இதன்பின் இவருக்கு தலயாத்திரை செய்ய குருவருள் ஆணை கிடைத்தது. அதனைத் தலைமேல் ஏற்று  இராமேஸ்வரம், கோகர்ணம், சிருங்கேரி, காசி, பிரயாகை, அயோத்தி, மதுரா, பிருந்தாவனம், துவாரகை, குருசேத்திரம், ஹரித்துவார், ரிசிகேஷ் , பத்ரிநாத், கேதாரம் போன்ற தலங்களைத் தரிசித்தார். இதனோடு வடமொழியிலும் அறிவு பெற்று வேதங்களைக் கற்றுவந்தார். இறையருளும் குருவருளும் அழைப்பதாக இவருக்குத் தோன்ற, கோவிலூருக்கு அண்ணாமலை சுவாமிகள் மீண்டார்.

கோவிலூருக்கு வந்தபின்பு மடத்துப் பணிகளும், ஆசாரியருக்கு உதவும் பணிகளும் செம்மையுடன் நடந்து வந்தன. இந்நிலையில் திருக்களரில்  சீர் வளர்  சீர்  வீரப்ப சுவாமிகள் விதேக முக்தி அடைந்தார்.  அவரின் சாமதி பிரதிஷ்டையை அண்ணாமலை சுவாமிகள் செய்து வைத்து குருபாதம் பணிந்தார்.

கோவிலூர் மடத்தின் ஆறாம் பட்டம்

இதன்பின் கோவிலூர் மடத்தின் அடுத்த பட்டத்திற்குத் தகுதியானவர் அண்ணாமலை சுவாமிகளே என்று எல்லோரும் ஏற்க அப்பட்டத்திற்கு உரியவரானார் சீர் வளர் சீர் அண்ணாமலை ஞான தேசிக சுவாமிகள்.  சுவாமிகள் குருபிரானின் வழியில் தன் ஞானப் பாதையைத் தொடர்ந்தார்.

அருள்மிகு கொற்றவாளீசர் திருப்பணிகளிலும், மடத்தின் பணிகளிலும்  இருந்த சவால்கள் பலவற்றை எதிர்கொண்டு சுவாமிகள் திறம்பட சேவையாற்றினார். இவர் வேதாந்த பாடம் சொல்வதில் ஈடு இணையற்றவராக விளங்கினார். அந்தணர் முதலான அனைத்து குலத்தவர்களும் இவரின் அருள்மொழிகளைக் கேட்டு  இவரைச் சரண்புகுந்தனர். இவருடன் ஒன்றாய் இருந்த வெள்ளியங்கிரி சுவாமிகள் வியந்து போற்றும் வண்ணம் இவர் அருமைப் பாடம் போதித்தார். 

திருநெல்லை அம்மன் பவனி வர  நடைபெற்றுவந்த திருத்தேர் பணிகளை முற்றுவித்து அம்மன் உலா வரச் செய்தார்.  அருள்மிகு கொற்றவாளீசர் பள்ளியறையைப் பிரித்து இப்போது இருக்கும் இடத்தில் அழகுடன் நிர்மானித்தார். திருக்களரில் தன் குருவிற்குச் சிறப்பான ஆலயத்தை கர்ப்பகிரகம், அர்த்த மண்டபம், மகா மண்டபம் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கி அக்காத்தில் ஒரு இலட்சம் ரூபாய் செலவில்  அன்பர்கள் நிதி உதவி கொண்டு உருவாக்கினார். அங்கு சாதுக்கள் தங்கி இருக்க மடம் கட்டுவித்தார். அருகில் இருக்கும் மருதவன ஆலயத்தினைச் சீர்படுத்தி குடமுழுக்கு நடக்க உதவினார். இப்பணிகள் தொடர்ந்து நடந்து வர மடத்திற்கு அருகில் காவிரி ஆற்றுப் பாசனத்தில் பத்தொன்பது வேலி நிலத்தை வாங்கி அதன் வருவாயில்  திருக்களர் இறைவனின்  நாள் பூசை அறத்தை நடக்க வைத்தார்.

இவரின் வழிபடு தெய்வமான சிதம்பரம் நடராசருக்கு சிதம்பரத்தின் தனித்துவமான கொஸ்து, மற்றும்  நித்திய அன்னப்பாவாடை அறக்கட்டளை ஒன்றை ஏற்படுத்தினார்.  இதற்கு கோவிலூர் மடம், கல்லல் மெ. ரா. வௌ குடும்பம், காரைக்குடி மெ.செ.ச குடும்பம் ஆகியன வைப்புநிதி தந்தன. இடையில்  தயக்கமாக இருந்து இக்கட்டளை மீளவும் தற்போது சீர் வளர் சீர் நாராயண ஞான தேசிக சுவாமிகளால் ஏற்படுத்தப்பெற்று நடைபெற்றுவருகிறது.

மடத்தின் செலவுகள் கட்டுக்குள் அடங்கி அதிக அளவில் ஆண்டு வருமானம் வரச் செய்த பெருமை இவர் காலத்தில் நடந்தது. இவர் காலத்தில் பிரம்ம வித்யா பிரசாரண சபை நடத்தப்பெற்றது, கோவிலூர் ஆடிப் பூர உற்சவத்தின்போது இந்த சபை கூட்டப்பெற்று மக்களுக்கும் இச்சபையின் வாயிலாக பிரம்ம ஞானம் கிடைக்க வழி செய்யப்பட்டது. இதற்கு மிகச் சிறந்த ஞானவான்கள் அழைக்கப்பெற்று அவர்களுக்கு அக்காலத்தில் மிகப்பெரிய சன்மானம் வழங்கப்பெற்றது

வேதாந்த வெற்றிக் கொடி  

 வேதாந்த அறிவு பெருக்கும் இச்சபைக்கு ஆதரவும் எதிர்ப்பும் இருந்தது. காரைக்குடியில் சில முரண்பட்ட கருத்துகள் நிலவின. வேதாந்தம்  பற்றி விமர்சனம் எழுந்தது. இதனை மறுக்க முனைந்தார் சுவாமிகள். பலரும் இது வேண்டாத செயல். நிந்தை தானாக அழியும் என்று சொன்ன நிலையிலும் சுவாமிகள் இதற்கு மறுப்பு செய்தாக வேண்டும் என்ற கருத்தினைக் கொண்டார்.

சங்கரரின் ஆசி இருக்க, கவலை கொள்ளாது, காரைக்குடி  விஜயதசமி மண்டபத்தில்  மகா விராட் சபை என்ற ஒரு சபையைச் சீர் வளர் சீர் அண்ணாமலை தேசிக சுவாமிகள் கூட்டினார். இதற்கு  சாதுக்கள், சாஸ்திரிகள், சுப்பைய ஞான தேசிகர் போன்றோர் வந்திருந்து வேதாந்த வெற்றி விளக்கம் தந்தனர். இந்நாளில் சுவாமிகள் வேதாந்தத்திற்கு எதிர் கருத்துகள் சொல்வோரையும் வரவேற்றார். மேலும் அவர்களின் இல்லத்திற்குச் சென்று அவர்களை வரச் சொன்னார் . எதிர்ப்பாளர் எவரும் வரவில்லை.  நிறைவு நாளில் ஜகத்குரு ஆதி சங்கரரின் திருவுருவப் படத்தை அலங்கரித்துக் காரைக்குடி நகர் முழுவதும் உலா வரச்செய்து வேதாந்த வெற்றிக் கொடியை நாட்டினார்.

இச்சமயத்தில் சிருங்கேரி ஸ்ரீ சந்திரசேகர பாரதி சுவாமிகள், நரசிம்ம் பாரதி சுவாமிகள் ஆகியோர்தம் சாமாதி ஆலயக் குடமுழுக்குவிழாவிற்கு  அவர்கள் அழைத்ததன் பேரில் சீர்வளர் சீர் அண்ணாமலை தேசிக சுவாமிகள்  அடியார்கள், சீடர்கள் பலருடன் சென்று வந்தார். இக்கோயில்களுக்கு  நாகாபரணம், குவளை, தங்கத்தில் கல் இழைத்த உததிராக்க மகர கண்டிகை, ஆபரணங்கள் அளித்து மகிழ்ந்தார். மேலும் இவ்வாலயத்தில் நித்திய பூசைக்கு வைப்புநிதி தந்தார்.

அச்சகம் வைத்து அருள்நூல்கள் வழங்கியமை

வேதாந்த நூல்களைத் திருத்தமுடன் வெளியிட வேண்டும் என்று எண்ணிய சுவாமிகள் இதற்காக ஓர் அச்சகத்தைக் கோவிலூரில் ஏற்படுத்தினார். இதன்வழி பல நூல்கள் வெளிவந்தன. வீர. சுப்பையா சுவாமிகள், வீர. காசிகாநந்த சுவாமிகள், சி.சுப்பையா சுவாமிகள் போன்றோர் பல நூல்களை எழுதி இதன்வழி வெளியிட வாய்ப்பு கிடைத்தது.

நிறைவு

இவ்வாறு சுவாமிகளின் அருளாட்சி எட்டு ஆண்டுகள் சிறப்புடன் நடந்துவந்தது. அவர்களுக்குத் தனது முத்திக் காலம் தோன்ற  தம்மிடம் பாடம் கேட்டுவந்த  மகாதேவ சுவாமிகளை அழைத்து, அவரிடம் தன் படுக்கையில் இருந்த எலும்பிச்சம்பழத்தைத் தந்து  ‘‘கோவிலூர் மடாலயத்தில இனி குருமூர்த்தமாக இருந்து, நடத்தி வரவேண்டியது” என்று கூறி அருளினார்.

 சீர் வளர் சீர் அண்ணாமலை ஞான தேசிக சுவாமிகள்,   1919 ஆம் ஆண்டு  தமிழுக்கு, சித்தார்த்தி ஆண்டு வைகாசி மாதம் எட்டாம் நாள் பரிபூரணம் அடைந்தார்.  இவரின் அருட்கோயில் கோவிலூர் மடத்தினில் உள்ளே அமைந்துள்ளது. அதனைத் தரிசித்து அன்பர்கள் நலம் பெறுக.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

சனி, ஜூலை 13, 2024

பெரிய துறவாண்டவர் வரலாறு

 

கோவிலூரின் கதை -2                                        பெரிய துறவாண்டவர் வரலாறு

 


 

முனைவர் மு.பழனியப்பன், தமிழ்த்துறைத் தலைவர்,

                                    அரசு கலை மற்றும் அறிவியல் கல்லூரி, திருவாடானை

 

பெரிய துறவு

            வேதாந்த ஞான சூரியனாக விளங்கிய கோவிலூர் ஆண்டவர் முத்தி ராமலிங்கரிடத்தில் அன்பும், பணிவும், குரு பக்தியும் கொண்டு மகிழ்ந்து,  ஞான வாழ்க்கையைக் கைவரப் பெற்றவர்கள் பலர். அவர்களுள் முதன்மையானவர் பெரிய துறவாண்டவர் என்றழைக்கப்பட்ட அருணாசல சுவாமிகள் ஆவார்.

            தேவகோட்டையில்  வாழ்ந்த, வினைதீர்த்தான் செட்டியார், முத்தாத்தாள் ஆச்சிக்கு இரு மகன்கள் பிறந்தனர். அவர்களுக்கு அருணாசலம், சிதம்பரம் என்று பெயரிட்டு வளர்த்து வந்தனர்.  பிள்ளைகள் இருவரும் பிறவியிலேயே அருள் நாட்டம் உடையவர்களாகத் திகழ்ந்தனர்.  வளர்ந்தனர். கற்றனர். இருவருக்கும் திருமணமும் முடித்து வைக்கப்பட்டது.

            முன்னவரான அருணாசலம் தன் குடும்பத்தின் வருமானத்திற்காகத் தொழில் செய்தவற்காக திருநெல்வேலிக்குச் சென்றார். திருநெல்வேலியில் வேலை பார்த்து வரும் காலத்தில் அவருக்கு உற்ற தோழராக விளங்கியவர் மற்றொரு அருணாசலம். இவர் கண்டனூரைச் சார்ந்தவர். இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் நன்றாக அறிந்து பழகினர். இருவருக்கும் அருள் நாட்டம் ஏற்பட்டு உலக வாழ்வு சுமையாகத் தெரிந்தது.

            இதன் காரணமாக  உலகப் பற்றில் இருந்து விடுதலை பெற இருவரும் ஞானவழியைத் தேடினர். பல நூல்களைப் படித்தனர். துறவு, முக்தி நெறி பற்றி அறிந்து கொள்ள யாது செய்வது எனத் தெரியாது கவலையுற்றனர்.  கோவிலூர் மடாலயத்தின் ஆண்டவர் இவர்கள் தேடிய ஞானவழிக்கு முதல்வராக விளங்கினார். அவரை இருவரும் சென்றுச் சந்தித்தனர். தங்களின் நிலையைத் தெரிவித்தனர். ஆண்டவரிடம் பாடம் கேட்டனர். அத்தோடு பல நூல்களைத் தாமே படிக்கவும்  செய்தனர். அஞ்ஞாத வதைப் பரணி படிக்கவேண்டும் என்று அந்நூலைத் தேடி இருவரும் அலைந்தனர். அந்நூல் குன்றக்குடி ஆதீனத்தில் இருந்ததாகக் கேள்விப்பட்டு அங்குச் சென்று அந்நூலைத் தரக் கேட்டனர். அங்கு ”பரணி படித்தெல்லாம் துறவியாவது ஆகாத காரியம்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அந்த நூலை அவர்களுக்கு வழங்கினர். அச்சொற்கள் இருவரையும் இன்னமும் துறவின் மீதான எண்ணத்தை மிகுதிப் படுத்தியது.

பெரிய துறவும், சின்னத் துறவும்

 ஆண்டவரின்  அனுமதி பெற்று  இருவரும், இல்லற வாழ்வினைத் துறந்து நெடுங்குடியில்  உள்ள கைலாசநாதர் ஆயலத்தில் உள்ள தட்சிணாமூர்த்தி சன்னதியில் துறவு நிலையை மேற்கொண்டனர்.  தேவகோட்டை அருணாசலத்திற்கு வயது சிறிது அதிகம். அதனால் அவர் பெரிய துறவு எனப் பெயர் பெற்றார். கண்டனூர் அருணாசலம் சிறிய துறவு ஆனார்.   இவர்கள் இருவரும் சிதம்பரம் சென்று பரம்பொருள் திருவடியைச் சிந்திக்கத் துவங்கினர்.

            சிதம்பரத்தின் வடக்குக் கோபுரம் சின்னத்துறவு ஆண்டவரின் தவம் செய்யும் இடமானது. பெரிய துறவின் தவம் செய்யும் இடம் கேணி மடமாக விளங்கியது. இருவரும் சுவாமி தரிசனத்திற்கு வருகையில் சந்தித்துக் கொள்வது என்ற நிலையில் துறவுப் பயணம் தொடர்ந்தது.

அப்பன் தந்த அன்னம்

            இருவரும் தமக்கென எப்பொருளும் கொள்ளாது, பிச்சை புகுந்து உண்டு வந்தனர்.  ஒருமுறை இருவரும் திருவெண்காடு சென்று இறைவனைத் தரிசித்து அங்கேயே தங்க வேண்டிய நிலை வந்தது. இவர்கள் இருவரும் பிச்சை புகுந்து உண்ணும் கொள்கையினர் என்பதால் அன்று இரவு இவர்களுக்குப் பிச்சை தருபவர் யாரும் இல்லை. பசியோடு இருவரும் சற்று தீர்த்தம் அருந்திக் களைப்புற்று இருந்தனர். அந்நேரத்தில் கோயிலின் உள்ளிருந்து ஆதி சைவர் ஒருவர் இறைவனின் பிரசாதத்தைத் தந்து இவர்களின் பசியாற்றினார். இனிது உண்டு இருவரும் உறங்கினர்.

 

            அடுத்தநாள் காலையில் மீளவும் சாமி தரிசனம் செய்யச் சென்றபோது, அதே உருவில் இருந்த ஆதிசைவர் ‘‘ நேற்று தாங்கள் எங்கு உண்டீர்கள்? எங்கு தங்கினீர்கள்” என்று கேட்க இவர்கள் இருவருக்கும் அவரின் கேள்விகள் ஆச்சர்யத்தை அளித்தன. ‘‘தாங்கள் தானே இறை பிரசாதத்தைக் கொண்டு வந்து தந்தீர்கள் ” என்று சொல்ல அவரோ நான் இரவில் தங்களைக் காணவே இல்லை. எதுவும் தரவே இல்லையே ” என்று மறுத்தார். வந்தவர் ஆதிசைவர் அந்தப் பரம்பொருள் என்றே இருவரும் உணர்ந்தனர். பசிக்குப் பாலமுது தரும் பரமசிவன் தமக்கும் அருளிய மேன்மையை எண்ணி இருவரும் கசிந்து உருகி அவனைத் தொழுதனர்.

பாத்திரம் அறிந்து பிச்சை கொள்வோம்

            பெரிய துறவும், சின்னத் துறவும் பிச்சைப் பாத்திரம் ஏந்திச் சென்றபோது ஏற்பட்ட திருவிளையாடல்கள் பலப்பல. ஒருமுறை ஒரு வீட்டின் முன் பிச்சை ஏற்று நிற்க, அந்த வீட்டில் அன்னம் சமைக்கக் காலதாமதம் ஏற்பட்டு விட்டது. அவசர அவசரமாக அன்னத்தைப் பொங்கி அவ்வில்லத்தின் அம்மையார் பிச்சை அளித்தார். சுடச் சுட அன்னம் நீருடன் கலந்திருக்க அதனைத் தாங்காது பெரிய துறவு பாத்திரத்தைச் சற்று வேகமாக அசைக்கிறார். அருகில் இருந்த சுவற்றில் அவ்வன்னம் பரவி ஓடியது. சூடு தனிந்தது. சுவற்றியல் ஒட்டிய அன்னத்தைச் சேகரித்து பெரிய துறவு உண்டார். இல்லத்து அம்மையார் கண்களில் தவற்றினுக்கு மன்னிப்பு கேட்டுக் கண்ணீர் சிந்தினார்.

 

            மற்றொரு முறை அலங்காரமான ஒரு வீட்டின் முன் நின்று இருவரும் பிச்சை கேட்டனர். அவ்வீட்டில் அலங்கரிக்கப்பட்ட பெண்கள் மட்டுமே இருந்தனர். அவர்கள் உள்ளே வாருங்கள் என்று இருவரையும் அழைத்தனர்.  சின்னத் துறவும், பெரிய துறவும் வீட்டின் உள்ளே சென்று அமர்ந்தனர். அந்த வீடு  இவர்கள் வருவதற்குத் தகுதியில்லாத வீடு. அவ்வீட்டில் உள்ள பெண்கள் இவர்களை வேறுவிதமாக எண்ணி கதவைத் தாழிட்டு விட்டனர். சின்னத் துறவும் பெரிய துறவும் அங்கேயே ஜப தபங்களை ஆரம்பித்து அசையாது நிட்டையில் மூழ்கினர். நேரம் நேரம் ஆக ஆக பெண்களின் எண்ணம், மோகம் குறைந்தது. இவர்கள் ஞானிகள் என உணர்ந்து பயந்து அலறிக் கதவைத் திறந்து இவர்களை வெளியில் செல்ல வேண்டினர். அதுமுதல்  வீட்டினுள் சென்று பிச்சை கொள்வது இல்லை என்று முடிவெடுத்தனர் துறவியர்.

 

வஸ்திரம் போய் கௌபீனம் கொண்ட கதை

                பெரிய துறவு  ஒருமுறை நீராடித் தன்  ஒற்றை ஆடையைக் கையில் பிடித்துக் கொண்டு காய வைத்துக் கொண்டு இருந்தார். அடித்த காற்றில் ஒற்றை நான்கு முழ வேட்டி காற்றோடுபோய்விட்டது.  இறைவன் ஆடையையும் துறக்கச் செய்தான் என்று எண்ணி பெரிய துறவு அதனையும் துறந்தார்.

                சின்னத் துறவும், பெரிய துறவும்  அருணாசல மலைக்குச் சென்று தவம் செய்ய காலம் கை கூட்டியது. இருந்தாலும் மலையினைக் காவல் செய்யும் காவலர்கள் அவர்களை மலைக்குள் செல்ல விடாது தடுத்தனர். ‘‘துறவியரையும் தடுக்கலாகுமோ?” என்று கேட்க, இங்கு விலங்குகள் பறவைகள் மட்டுமே செல்ல இயலும் என்றனர். ஏன் அவ்வாறு என்று கேட்க, அவை இயற்கையாய் இயற்கையோடு வாழ்கின்றன என்றனர். இருவரும் எங்களுக்கு மலைக்குச் செல்ல இடையாடைதான் காரணம் என்றால் நாங்களும் இயற்கையாகவே வாழ இயற்கை நிலை எய்துகிறோம் என்று சொல்லி ஆடை துறந்து அம்மலை சென்று தவமியற்றினர்.

 

சிதம்பரமும் காசியும்

பிச்சை புகுந்து, ஆடையையும் வெறுத்தொதுக்கிய புண்ணிய ஆன்மா பெரிய துறவாண்டவர் ஆவார். இவருடன் இருந்து கண்டனூர் அருணாசலம் என்னும் சின்னத் துறவாண்டவர்  மெய்நெறி பற்றி வந்தார்.

            இவர்கள் இருவரையும் பல நாள் கண்டு தரிசித்த இலங்கை நாட்டைச் சார்ந்த யாழ்ப்பாணம் ஆறுமுகநாவலர் இவர்களே துறவின் இலக்கணம் என்றுப் போற்றி பல காலும் பணிந்து வந்தார். துறவாண்டவர்கள், அவரின் தமிழ்ப் புலமை கண்டு அவரைக் கந்தபுராணச் சொற்பொழிவு செய்யச் சொல்லி மக்களுக்குப் பக்தி நெறிப் பரப்ப வைத்தனர்.  அவரும் தொண்டு நெறி பரப்பினார்.

            இந்நாளில் எம்பெருமான் சின்னத் துறவாண்டவருக்கு நேரில் தோன்றி காசி, முதலான வட நாட்டுத் தலங்களுக்குச் சென்று வருக என்று கட்டளையிட்டருளினார். இதனை ஏற்று சின்னத் துறவாண்டவர் வடநாட்டுப் பயணம் மேற்கொண்டு காசியில் வாழ்ந்து வந்தார்.

 

                அவரின் நிறைவுக் காலம் அவருக்குத் தெரியவர திருவாவடுதுறை மடத்தினருக்குத் தெரிவித்து அவர் முக்தி பெற்றார். அவரைக் கற்பெட்டியில் வைத்து கங்கைக் கரையில் இறக்கி செய்வன செய்து தகவலைக் கோவிலூர் மடாலயத்திற்குத் தெரிவித்தனர். இதன் பின் சிதம்பரத்தில் இருந்த பெரிய துறவாண்டவர் கோவிலூருக்கே வந்து, ஆண்டவரின் பணிகளுக்கு உதவியாய் இருந்தார்.

                ஆண்டவரின் முக்திக் காலத்தின் போது கோவிலூர் வேதாந்த மரபின் தொடர்ச்சியாய்ப் பெரிய துறவாண்டவரை இருக்கச் செய்த இறையருள் கலந்தார். இதன்பின் கோவிலூர் வேதாந்த மரபின் தொடர்ச்சியைப் பெரிய துறவாண்டவர் இரண்டாம் பட்டமாக ஏற்றார். 

முத்தி ராமலிங்க ஆண்டவர் காலத்திலேயே தேவகோட்டை  வினைதீர்த்தான் செட்டியார், முத்தாத்தாள் ஆச்சியின் இரண்டாம் மகன்  சிதம்பரம் மடத்தின் வரவு செலவுகள், மற்ற காரியங்களைக் கவனித்து வந்தார். அவர் குட்டையா சுவாமிகளுக்குப் பணி செய்ய சிறிது காலம் மதுரை சென்று பின்பு திருப்பெருந்துறை என்றும் ஆவுடையார் கோயிலில் பணிகளைச் செய்துவந்தார்.

இந்நிலையில் அவர் கோவிலூர் ஆண்டவர் அருகிருந்து அகன்றமையைப் பொறுக்கமாட்டாமல் பெரிய துறவாண்டவர்  அவரைக் கோவிலூருக்குத் திருப்பும் முயற்சியை மேற்கொண்டார். அவருக்குப் பலரும் குருவின் பெருமை கருதி எழுதிய பாடல்கள் பலவற்றைத் தொகுத்து சீடாசாரம் என்ற தொகுப்பு நூலாக்கி அதனை உரியவர்களிடம் தந்து உரியவரிடம் ஒப்படைக்க வைத்தார். இதனைக் கண்ட சிதம்பரம் கண்களில் கருணை வெள்ளம் பெருகி மீளவும் முத்திராமலிங்க ஆண்டவரின் அடிநிழல் பற்றினார்.

இரண்டாம் பட்டமான பெரிய துறவாண்டவர், மற்றும் சிதம்பரம் ஆகியோர் தம் மேற்பார்வையில் கோவிலும், கோவிலூரும், மடமும் வளர்ந்தது. நித்ய அன்னதானமும் மடத்தில் நடைபெற்று வந்தது. இவர் கைவல்ய நவநீதத்திற்கு பத சாரம் என்ற  உரை எழுதினார். மேலும் உலக நாத சுவாமிகளைக் கொண்டு, சமி வன சேத்திர மான்மியம், விவேக சூடாமணி, ஜீவந் முக்தி விவேகம், சூத சம்கிதை, முக்திக் காண்டம், சூத கீதை, ரிபு கீதை போன்றவற்றை வடமொழயில் இருந்து தமிழ்ப் படுத்தினார்.

சீர்வளர் சீர் முத்திராமலிங்க ஞான தேசிகர் பரிபூரணத்தில் கலந்த, பதினேழாவது மாதம் இரண்டாம் பட்டமாகிய பெரிய துறவாண்டவர் எனப்பட்ட  சீர் வளர் சீர் அருணாசல ஞான தேசிக சுவாமிகள் பரிபூரணம் அடைந்தார். சௌமிய வருஷம், கடக மாசம், சுக்கிலபட்சம், சதுர்த்தி திதி, பூர நட்சத்திரம், மிதுன லக்னம் கூடிய நாளில் பெரிய துறவாண்டவர் பரப்பிரம்ம சமரச சுபாவமடைந்தார்.